श्लोक १ ला
अथ तत्रागमद्ब्रह्मा, भवान्या च समं भवः ।
महेन्द्रप्रमुखा देवा, मुनयः सप्रजेश्वराः ॥१॥
जो व्यासाचें निजजीवन । जो योगियांचें चूडारत्न ।
तो श्रीशुक स्वयें आपण । श्रीकृष्णनिर्याण निरुपी ॥२१॥
शुक म्हणे परीक्षिती । निजधामा निघतां श्रीपती ।
सकळ देव दर्शनार्थ येती । विमानपंक्तीं सवेग ॥२२॥
ब्रह्मा सत्वर आला तेथ । भव भवानीसमवेत ।
इंद्रमुख्य देव समस्त । स्वगणयुक्त ते आले ॥२३॥
सनकादिक मुनिपंक्ती । आले दक्षादि प्रजापती ।