अध्याय सहावा - आरंभ
॥ श्रीगणेशाय नमः ॥ श्रीकृष्णाय नमः ॥
ॐ नमो श्रीजनार्दना । भावार्थें नमितां चरणा ।
जनेंसहित मीपणा । नाहींच जाणा स्वयें केलें ॥१॥
लिंगदेहाचें मर्दन । तेंचि जनाचें अर्दन ।
यालागीं नामें जनार्दन । प्रगट जाण प्रसिद्धी ॥२॥
तुझी ऐशीच करणी । कर्म कर्ता नुरवूनि ।
सुखें नांदविसी जनीं । समाधानीं जनार्दना ॥३॥
सुखेंचि तुझें नाम घेतां । घातु करिसी जीविता ।
जीवु घेऊनि तत्वतां । होसी सर्वथा कृपाळू ॥४॥
तुझे नामाचें प्रबळ बळ । माथा नुधविती कळिकाळ ।
चारी मुक्ति केवळ । होती निश्चळ निजदासी ॥५॥
नामें एवढें ढसाळ देणें । त्या तुझें स्वरूप कवण जाणे ।
सांडूनि जाणणें नेणणें । निवांत राहाणें तत्वतां ॥६॥
तुझा स्तुतिवादु करणें । तंव परतलीं श्रुति पुराणें ।
तेथ माझें आरुष बोलणें । कोठें कोणें सारावें ॥७॥
तुझा स्तुतिवादु तें मौन । तुझा कळवळा तें कीर्तन ।
कांहीं न करणें तें अनुसंधान । साचार जाण श्रीकृष्णा ॥८॥
ऐशियाही तुझे ठायीं । अचाट हांव उठिली पाहीं ।
तेचि अर्थीं चित्त देई । कृपानिर्वाही गुरुराया ॥९॥
खद्योत प्रकाशूं पाहे चांदा । मशक गरुडासी घे खांदां ।
तैसा मी एकादशस्कंधा । मूर्ख नुसधा टीकार्थी ॥१०॥
येचि विषयीं गुरुनाथा । कृपा करावी सर्वथा ।
ग्रंथरचना ग्रंथार्था । सार्थकता करावी ॥११॥
ऐशी विनवणी ऐकतां । कृपापद्मकरु ठेविला माथां ।
तंव उद्योत्कार जाहला ग्रंथा । यथार्थता निजदीपें ॥१२॥
नवल कृपेची करणी । अर्थचिंतामणीची खाणी ।
उघडली तत्क्षणीं । पदार्थश्रेणी कविमुद्रा ॥१३॥
लेतां सिद्ध अलंकारा । कवण सांकडें लेणारा ।
ताल राखतां खांबसूत्रा । लेपाच्या करा प्रयास काय ॥१४॥
बापाचीं पक्वान्नें घेउनी । बाळ घाली बापाचे वदनीं ।
तेणें साचचि तो संतोषोनी । होय मनीं सुखाचा ॥१५॥
तैशीच हेही कथा । तूंचि ग्रंथु तूंचि कविता ।
तेथें कोणीं घ्यावी अहंता । 'मी कर्ता' म्हणौनी ॥१६॥
गुरूनें सांडविली 'अहंता' । शेखीं राहों नेदीच 'सोहंता' ।
तेथ मी एकु कवि-कर्ता । हेंही सर्वथा न सरे पैं ॥१७॥
सूचितां अहंकाराचा झाडा । सूचनाचि होय त्याचा जोडा ।
जो आपणियातें म्हणवी वेडा । तोचि गाढा अतिचतुर ॥१८॥
तैशीच हेही होईल वार्ता । यालागीं श्रीगुरुनाथा ।
चरणीं ठेविला माथा । कर्ता करविता तूंचि तूं ॥१९॥
मागील ग्रंथसंगती । पंचमाध्यायाचे अंतीं ।
नारद वसुदेवाप्रती । बोलिला उपपत्ति ते ऐशी ॥२०॥
हा परमात्मा श्रीहरी । लीलाविग्रहें देहधारी ।
अवतरला तुमचे घरीं । भाग्यें करी नटनाट्य ॥२१॥
हा ईशाचाही निजईशु । वैकुंठींचा निजवासु ।
परमात्मा परेशु । जगदीशु श्रीकृष्णु ॥२२॥
तेंचि नारदवचनप्रमाण । प्रार्थावया श्रीकृष्ण ।
मिळवोनियां देवगण । द्वारकेसी जाण स्वयें आले ॥२३॥