श्लोक २९ व ३० वा
तदिदं यादवकुलं वीर्यशौर्यश्रियोद्धतम् ।
लोकं जिघृक्षद्रुद्धं मे वेलयेव महार्णवः ॥२९॥
यद्यसंहृत्य दृप्तानां यदूनां विपुलं कुलम् ।
गन्तास्म्यनेन लोकोऽयमुद्वेलेन विनङ्क्ष्यति ॥३०॥
हें यादवकुळ येथ । वीर्यशौर्यश्रियोद्धत ।
धर्म नाशावया उद्यत । अतिदृप्त निजबळें ॥६८॥
हे छेदूं पाहती धर्ममूळें । म्यां आवरिले असती योगबळें ।
जेवीं समुद्रातें मर्यादवेळें । असे राखिलें नेमूनी ॥६९॥
सांडोनि ऐशियांसी । मज गेलिया निजधामासी ।
हे प्रवर्ततील अधर्मासी । कोण यांसी वारील ॥२७०॥
जैसा निर्मर्याद सागरू । खवळल्या सर्वसंहारकरू ।
त्यासी कोण शकेल आवरूं । तैसा विचारू होईल ॥७१॥
हे अधर्मपर होतील गाढे । तुम्हांसी पडेल सांकडें ।
सांगों धांवाल मजपुढें । यांचें रोकडें गार्हाणें ॥७२॥
हे नाटोपती देवां । नाकळती दैत्यां दानवां ।
हें अधर्म करिती जेव्हां । तुम्हीच मज तेव्हां सांगों याल ॥७३॥