श्लोक २३ वा
अथ तावपि संक्रुद्धावुद्यम्य कुरुनन्दन ।
एरकामुष्टिपरिघौ, जरन्तौ जघ्नतुर्यधि ॥२३॥
शुक म्हणे कुरुनंदना । यादव टेंकले आत्ममरणा ।
ते मारावया रामकृष्णा । आततायी जाणा लोटले ॥५८॥
यादव उठले हननासी । देखोनि राम-हृषीकेशी ।
अतिक्रोध चढला त्यांसी । तेही युद्धासी मिसळले ॥५९॥
एरका जे कां परिघाकृती । वज्रप्राय धगधगिती ।
दोघीं जणीं घेऊनि हातीं । यादवां ख्याती लाविली ॥१६०॥
रामकृष्णांच्या निजघातीं । यादवांची जाती व्यक्ती ।
अवघेचि रणा येती । कृष्ण काळशक्तीं क्षोभला ॥६१॥
निजकुळाचें निधन । देखोनियां श्रीकृष्ण ।
कर्तव्यार्थ झाला पूर्ण । ऐसें संपूर्ण मानिलें ॥६२॥