श्लोक ४२ वा
ईक्षयाऽलकनन्दाया, विधूताशेषकल्मषः ।
वसानो वल्कलान्यङग, वन्यभुक् सुखनिस्पृहः ॥४२॥
करुनि अलकनंदेचें स्नान । करावें विध्युक्त तीर्थविधान ।
मग तेथें वसावें आपण । वसतें लक्षण तें ऐक ॥२१॥
त्यजूनि वस्त्रें आपण । करावीं वल्कलें परिधान ।
करुनि वनफलें भोजन । रहावें आपण अनुद्वेग ॥२२॥
आपुली पूर्ण निःस्पृहता । दावावी लोकसंग्रहार्था ।
निजसुखें तुज तेथें असतां । द्वंद्वसहिष्णुता दावावी ॥२३॥