श्लोक ४७ वा
इति शेषां मया दत्तां, शिरस्याधाय सादरम् ।
उद्वासयेच्चेदुद्वास्यं, ज्योतिर्ज्योतिषि तत्पुनः ॥४७॥
म्यां दीधला शेषप्रसाद । तो शिरीं धरोनि स्वानंद ।
स्थावरमूर्ति जेथ प्रसिद्ध । तेथ उद्वाससंबंध न करावा ॥३६०॥
जंगम जे प्रतिमामूर्ती। तेथ आवाहिली निजात्मज्योती ।
ते उद्वासुनियां मागुती । निजात्मस्थितीं ठेवावी ॥६१॥
मूर्तीमाझारील ज्योति । आणूनियां हृदयस्थितीं ।
मग निजात्मज्योतीसी ज्योती । यथास्थितीं मेळवावी ॥६२॥
विसर्जनान्त पूजास्थिती । ऐकोनि उद्धवाचे चित्तीं ।
साधकां पूज्य कोण मूर्ती । देव ते अर्थी स्वयें सांगे ॥६३॥