श्लोक ५० वा
भूभारासुरराजन्यहंतवे गुप्तये सताम् ।
अवतीर्णस्य निर्वृत्यै, यशो लोके वितन्यते ॥५०॥
काळयवनादि असुर । कां जरासंधादि महावीर ।
अथवा राजे अधर्मकर । अतिभूभार सेना ज्यांची ॥३५॥
तो उतरावया धराभार । धर्म वाढवावया निर्विकार ।
संतसंरक्षणीं शार्ङगधर । पूर्णावतार श्रीकृष्ण ॥३६॥
प्रतिपाळावया निजभक्तांसी । सुख द्यावया साधूंसी ।
अवतरला यदुवंशीं । हृषीकेशी श्रीकृष्ण ॥३७॥
तो असुरगजपंचाननु । सज्जनवनआनंदघनु ।
तुमच्या उदरीं श्रीकृष्णु । अवतार पूर्णु पूर्णांशेंसीं ॥३८॥
उद्धरावया त्रिजगती । थोर उदार केली कीर्ती ।
ज्याच्या अवताराची ख्याती । पवाडे पढती ब्रह्मादिक ॥३९॥
तरावया अतिदुस्तर । ज्याची कीर्ति गाती सुरनर ।
परमादरें ऋषीश्र्वर । कृष्णचरित्र सर्वदा गाती ॥५४०॥
ज्याचें नाम स्मरतां भक्त । कळिकाळ नागवत ।
तो अवतार श्रीकृष्णनाथ । तुम्हांआंत प्रगटला ॥४१॥
श्रीकृष्ण परब्रह्मैकनिधी । त्यासी पाहूं नका बाळबुद्धीं ।
इतुकेन तुम्ही भवाब्धी । जाणा त्रिशुद्धी तरलेती ॥४२॥
ऐशी श्रीकृष्णअवतारकथा । नारद वसुदेवा सांगतां ।
शुक म्हणे गा नृपनाथा । विस्मयो समस्तां थोर झाला ॥४३॥