श्लोक ३३ वा
स्त्रीणां निरीक्षणस्पर्शसंलापक्ष्वेलनादिकम् ।
प्राणिनो मिथुनीभूता न गृहस्थोऽग्रस्त्यजेत ॥३३॥
नैष्ठिक ब्रह्मचारी संन्यासी । वानप्रस्थ वनवासी ।
तिहीं न पहावें स्त्रियांसी । हा मुख्यत्वें त्यांसी स्वधर्म ॥३९॥
स्त्री देखतांचि दिठीं । सांडूनियां पर्णकुटी ।
पळावें गा उठाउठी । मा कराव्या गोठी घडे केवीं ॥३४०॥
स्वप्नींही स्त्रियेच्या स्पर्शासी । करूं नये या तिघांशीं ।
करितांचि मदनु त्यांसी । वीर्यपातासी उपजवी ॥४१॥
त्या स्त्रियांसी क्रीडाविनोद । करितां विध्वंसे स्वधर्मकंद ।
यालागीं स्त्रीगुणानुवाद । न करिती शुद्ध सज्ञान ॥४२॥
स्त्रियांचे हावभावदर्शन । एकांत गुह्य संभाषण ।
नाना विनोद अंगस्पर्शन । परिहासन मदनोक्ती ॥४३॥
एतुकेंही जेथ घडे । तेथ कामाचा घाला पडे ।
स्वधर्म समूळ बुडे । धैर्याचें उडे निजसत्त्व ॥४४॥
गृहस्थाचिये प्रवृत्ती । परस्त्रियेसी ऐसी गती ।
जाहलिया जाण निश्चितीं । अपावो अंतीं पावेल ॥४५॥
स्त्री ते अग्निकुंडासमान । पुरुष तो घृतकुंभ जाण ।
तेथ द्रवतां अंतःकरण । अर्ध क्षण लागेना ॥४६॥
घृत वेंचलियापाठीं । घटासी झालीं वर्षें साठी ।
तरी अग्नीशीं जाहल्या भेटी । द्रवता पोटीं तोही धरी ॥४७॥
तेवीं वार्धक्यावयसेंसीं । एकांत जाहलिया स्त्रियेंशीं ।
गोष्टीमात विनोदेसीं । कामाचा त्यासी घाला पडे ॥४८॥
त्यागावी कामिनीसंगती । हा मुख्य त्याग परमार्थीं ।
हेंचि स्वमुखें श्रीपती । उद्धवाप्रती बोलिला ॥४९॥
पराशरऐसा महंत । मत्स्योदरीशीं जाहला रत ।
यालागीं स्त्रियेचा एकांत । अनर्थभूत पुरुषासी ॥३५०॥
मैथुनभूत जे प्राणी । पशुपक्षी आदिकरूनी ।
सादरें न पहावे नयनीं । पाहतां कडकडूनि काम खवळे ॥५१॥
मत्स्यमैथुन देखिल्यासाठीं । खवळल्या कामाच्या परिपाठी ।
सौभर ऋषीश्वरें तपकोटी । मैथुनासाठीं नाशिल्या ॥५२॥
यालागीं कामाचें दर्शन । कां कामाची आठवण ।
पुरुषासी बाधक जाण । कामस्मरण न करावें ॥५३॥
हृदयीं नव्हे कामसंचार । तैसा करावा सदाचार ।
भूतें पहावीं मदाकार । हा मुख्य प्रकार हरी बोले ॥५४॥