श्लोक ६० वा
तासां पतत्रैः सुस्पर्शैः कूजितैर्मुग्धचेष्टितैः ।
प्रत्युद्गमैरदीनानां पितरौ मुदमापतूः ॥६०॥
त्यांचेनि आलिंगनचुंबनें । मृदू मंजुळ कलभाषणें ।
दों पक्षांचेनि स्पर्शनें । दोघे जणें निवताति ॥५८०॥
माता पिता दोघें बैसती । सन्मुख अपत्यें धांवती ।
लोल वक्र वोवंगती । वेगें दाविती येरयेरां ॥८१॥
मग देवोनियां खेवे । दूरी जाती मुग्धभावें ।
तेथूनि घेऊनियां धांवे । वेगें यावें तयांपासीं ॥८२॥
मायबापांच्या पाखोव्यापासीं । हीनदीनता नाहीं बाळांसी ।
जे जन्मोनि त्यांचे कुशीं । त्या दोघांसी सभाग्यता ॥८३॥
लाडिकीं लडिवाळ बाळें । लाडेंकोडें पुरविती लळे ।
देखोनि निवती दिठी डोळे । स्नेह आगळें येरयेरां ॥८४॥
ऐसी खेळतां देखोनि बाळें । दोघें धांवती एक वेळे ।
उचलूनियां स्नेहबळें । मुख कोवळें चुंबिती ॥८५॥