श्लोक ६ वा
नैवोपयन्त्यपचितिं कवयस्तवेश, ब्रह्मायुषाऽपि कृतमृद्धमुदः स्मरन्तः ।
योऽन्तर्बहिस्तनुभृतामशुभं विधुन्वन्नाचार्यचैत्यवपुषा स्वगतिं व्यनक्ति ॥६॥
तुजमाजीं न विरतां साचार । ब्रह्मायु होऊनियां नर ।
योगयागें शिणतां अपार । प्रत्युपकार कदा न घडे ॥७१॥
असो सज्ञान ज्ञाते जन । करितां नानाविध साधन ।
तुझिया उपकारा उत्तीर्ण । अणुप्रमाण कदा नव्हती ॥७२॥
तो उपकार कोण म्हणसी । निजभक्तांच्या कल्मषांसी ।
सबाह्याभ्यंतर निर्दळिसी । उभयरुपेंसीं कृपाळुवा ॥७३॥
अंतरीं अंतर्यामीरुपें । बाह्य सद्गुरुस्वरुपें ।
भक्तांचीं सबाह्य पापें। सहित संकल्पें निर्दळिसी ॥७४॥
अंतर्यामी आणि सद्गुरु । उभयरुपें तूं करुणाकरु।
निरसूनि भक्तभवभारु । निजनिर्धारु धरविसी ॥७५॥
निजनिर्धाराचें लक्षण । सहजें हारपे मीतूंपण ।
स्वयें विरे देहाभिमान । जन्मजरामरण मावळे ॥७६॥
गेलिया जन्मजरामरण । सहजें होती आनंदघन ।
ऐसे तुझिया कृपें जाण । उपकारें पूर्ण निजभक्त ॥७७॥
ऐसी आपुली स्वरुपस्थिती । भक्तां अर्पिसी कृपामूर्ती ।
तो तूं निजस्वामी श्रीपती । पूज्य त्रिजगतीं त्रिदशांसी ॥७८॥
ऐसे तुझेनि निजप्रसादें । भक्त सुखी जाहले स्वानंदेम ।
ते उरलेनि प्रारब्धें । सदा स्वानंदबोधें वर्तती ॥७९॥
ते देहीं असोनि विदेही । कर्म करुनि अकर्ते पाहीं ।
ऐसे उपकार भक्तांच्या ठायीं । ते कैसेनि उतरायी होतील ॥१८०॥
तुज केवीं होइजे उत्तीर्ण । तुझेनि मनासी मनपण ।
तुझेनि बुद्धीसी निश्चयो जाण । इंद्रियां स्फुरण तुझेनी ॥८१॥
निमेषोन्मेषांचे व्यापार । तुझेनि चालती साचार ।
नीच नवे तुझे उपकार । उत्तीर्ण नर कदा नव्हती ॥८२॥
जें जें करावें साधन । तें सिद्धी पावे तुझे कृपेन ।
त्या तुज उत्तीर्णपण । सर्वथा जाण असेना ॥८३॥
यापरी करुनि उपकार । तुवां उद्धरिले थोरथोर ।;
आतां सुगमोपायें भवसागर । तरती भोळे नर तें सांग ॥८४॥
सुगमोपायें स्वरुपप्राप्ती । भाळेभोळे जन पावती ।
तैसा उपाय श्रीपती । कृपामूर्ति सांगावा ॥८५॥
तूं गेलिया निजधामा । दीन तरावया मेघश्यामा ।
सुगम उपायाचा महिमा । पुरुषोत्तमा मज सांग ॥८६॥
म्हणोनि घातिलें लोटांगण । मस्तकीं धरिले श्रीचरण ।
तरावया दीन जन । सुगम साधन सांगिजे ॥८७॥
उद्धवें प्रार्थिला श्रीपती । अबळें उद्धरावया निश्चितीं ।
त्याचेनि धर्में त्रिजगती । त्यासी कृपामूर्ति तुष्टला ॥८८॥
उद्धवें प्रार्थिला श्रीपती । तेणें सुखावला शुकही चित्तीं ।
उल्लासोनि स्वानंदस्थिती । म्हणे परीक्षिती सावध ॥८९॥
सुगम उपायस्थितीं । तरावया त्रिजगती ।
उद्धवें विनविला श्रीपती । त्यासी कृपामूर्ति तुष्टला ॥१९०॥
संसारतरणोपायबीज । ब्रह्मप्राप्तीचें ब्रह्मगुज ।
सुगमें साधे सहज निज । तें अधोक्षज सांगेल ॥९१॥
अबळें उद्धरावया निश्चितीं । उद्धवें प्रार्थिला श्रीपती ।
त्याचेनि धर्में त्रिजगती । सुगमस्थितीं तरेल ॥९२॥
निजधामा गेलिया श्रीकृष्णनाथ । दीनें तरावया समस्त ।
उद्धवें सेतु बांधिला एथ । ब्रह्मप्राप्त्यर्थ प्रश्नोक्तीं ॥९३॥
उद्धवें प्रार्थूनि श्रीकृष्ण । उद्धरावया दीन जन ।
ब्रह्मप्राप्तीची पव्हे जाण । सुगम संपूर्ण घातली ॥९४॥
एवं उद्धवप्रश्नस्थितीं । शुक सुखावे वचनोक्तीं ।
तेंचि परीक्षितीप्रती । सुनिश्चितीं सांगत ॥९५॥