श्लोक ७ वा
ब्रह्मंस्तथापि पृच्छामो धर्मान्भागवतांस्तव ।
यान् श्रुत्वा श्रद्धया मर्त्यो मुच्यते विश्वतो भयात् ॥७॥
आदरें म्हणे देवऋषी । आजि सकळ पुण्यें आलीं फळासी ।
मायबाप तूं घरा आलासी । निजसुखासी दायक ॥७९॥
कृपा केली मागील शिष्यां । तेचि कृपेचा घालीं ठसा ।
मज तुझा पूर्ण भरवंसा । सोडवीं भवपाशापासूनि ॥८०॥
तुझेनि दर्शनें कृतकृत्यता । जर्ही मज जालि तत्त्वतां ।
तर्ही भागवतधर्मकथा । कृपेनें तत्त्वतां सांगावी ॥८१॥
ऐसे सांगावे भागवतधर्म । जेणें निरसे कर्माकर्म ।
श्रद्धेनें ऐकतां परम । जन्ममरण हारपे ॥८२॥
भवभय अतिदारुण । त्या भयाचें माया निजकारण ।
तिचें समूळ होय निर्दळण । ऐसे धर्म कृपेनें सांगावे ॥८३॥
मज नाहीं अधिकार पूर्ण । ऐसें विचाराल लक्षण ।
तेविषयींची हे विनवण । सावधान अवधारीं ॥८४॥;