श्लोक ६ व ७ वा
अनूर्मिमत्त्वं देहेऽस्मिन्दूरश्रवणदर्शनम् ।
मनोजवः कामरूपं परकायप्रवेशनम् ॥६॥
स्वच्छन्दमृत्युर्देवानां सहक्रीडानुदर्शनम् ।
यथासङ्कल्पसंसिद्धीराज्ञाप्रतिहता गतिः ॥७॥
देहीं बाधिती ना ऊर्मि साही । ते अनूर्मिसिद्धी पहिली पाहीं ।
दूरली वाचा ऐके ठायीं । दूरश्रवण नवाई दुसरी सिद्धी ॥५०॥
त्रिलोकींचा सोहळा । बैसले ठायीं देखे डोळां ।
हे तिसरे सिद्धी लीला । दूरदर्शन कळा ती नांव ॥५१॥
मनोजवसिद्धी ऐशी आहे । कल्पिल्या ठायासी पाहें ।
मनोवेगें शरीर जाये । चौथी होये हे सिद्धी ॥५२॥
कामरूप सिद्धीची परी । जैशिया रूपाची कामना करी ।
तैसें रूप तत्काळ धरी । हे पांचवी खरी कामनासिद्धी ॥५३॥
आपुलें शरीर ठेवूनि दूरी । परशरीरीं प्रवेश करी ।
हे परकायप्रवेशपरी । सहावी साजिरी अतिसिद्धी ॥५४॥
काळासी वश्य नाहीं होणें । आपुलिये इच्छेनें मरणें ।
हे सातवी सिद्धी जाणणें । स्वच्छंदमरणें ती नांव ॥५५॥
स्वर्गीं देवांचें जें क्रीडन । त्यांचें हा देखे दर्शन ।
स्वयें क्रीडावया अंगवण । ते सिद्धी जाण आठवी ॥५६॥
जैसा संकल्प तैसी सिद्धी । ते नववी जाण पां त्रिशुद्धी ।
राजाही आज्ञा शिरीं वंदी । ज्याची गमनसिद्धी सर्वत्र ॥५७॥
ज्याची आज्ञा आणि गमन । कोठेंही अवरोधेना जाण ।
हें दहावे सिद्धीचें लक्षण । ज्ञानविचक्षण जाणती ॥५८॥
या गुणहेतुसिद्धींची विधी । म्यां सांगीतली हे त्रिशुद्धी ।
यांहीहोनि क्षुद्रसिद्धी । त्याही निजबुद्धीं अवधारीं ॥५९॥