श्लोक ४९ वा
शुचिः संमुखमासीनः प्राणसंयमनादिभिः ।
पिण्डं विशोध्य संन्यासकृतरक्षोऽर्चयेद्धरिम् ॥४९॥
विध्युक्त करितां संध्यास्नान । तेथचि आहे ब्रह्मज्ञान ।
आचमनीं होय हरिरूप आपण । हें नेणोनि अज्ञान आगमीं भरती ॥८१३॥
केशवादि नामीं जाण । अंगप्रत्यंगीं न्यासितां पूर्ण ।
तेव्हां हरिरुप होय आपण । हें नेणोनि अज्ञान आगमीं भरती ॥८१४॥
करूनि आगमोक्त संध्यास्नान । मूर्तीपासीं येऊन जाण ।
संमुख घालावें आसन । चैलाजिनकुशयुक्त ॥८१५॥
रेचक-पूरक-कुंभकें जाण । प्रणायामें प्राणसंयमन ।
भूतशुद्धयादिकीं जाण । शरीरशोधन करावें ॥८१६॥
भूतविलय भूतशुद्धी । प्राणप्रतिष्ठा पिंडादिशुद्धी ।
मूळमंत्रें न्यास प्रबुद्धीं । गुरुदीक्षाविधी विध्युक्त कीजे ॥८१७॥
हृदय कवच शिखा शिर । नेत्रे अस्त्रादि फट्कार ।
एवंविधान अनुकार । आगमोक्तप्रकार करावे न्यास ॥८१८॥
यापरी मूळमंत्रदीक्षा । करोनि दिग्बंधादि संरक्षा ।
मग मूर्तिपूजनपक्षा । नृपाध्यक्षा अवधारीं ॥८१९॥