श्लोक ६६ वा
सासकृत्स्नेहगुणिता दीनचित्ताजमायया ।
स्वयं चाबध्यत शिचा बद्धान्पश्यन्त्यपस्मृतिः ॥६६॥
दुःख द्यावया भ्रतारासी । आक्रंदें कपोती चालिली कैसी ।
शतगुणें स्नेहो वाढला तिसी । मृतपुत्रांसी देखोनि ॥१॥
पुत्रस्नेहें केलें वेडें । गुण आठआठवूनि रडे ।
हिताहित न देखे पुढें । बळेंचि पडे जाळांतु ॥२॥
मायामोहें भुलली कैसी । जेथ बांधलें देखे पुत्रासी ।
ते जाळीं घाली आपणासी । मोहें पिशी ते केली ॥३॥