श्लोक ३९ वा
अहं योगस्य साङ्ख्यस्य सत्यस्यर्तस्य तेजसः ।
परायणं द्विजश्रेष्ठाः श्रियः कीर्तेर्दमस्य च ॥३९॥
सांख्य जें परम ज्ञान । योग अष्टांगादिसाधन ।
सत्याचें सत्यपण । सत्यस्वरूप जाण मी एक ॥२२॥
पहां पां ज्या सत्याच्या ठायीं । संत सद्धर्में राहिले पाहीं ।
सूनृत जे वाचा तेही । मजवेगळी कांहीं हों नेणे ॥२३॥
तेजाची जे प्रगल्भता । ते माझेनि तेजें सतेजता ।
श्रियेची जे ऐश्वर्यता । जाण तत्त्वतां माझेनि ॥२४॥
कीर्ति माझेनि कीर्तनें । सदा वंदिजे साधुजनें ।
मजवेगळें कीर्तीचें जिणें । कोणी पोसणें न घेती ॥२५॥
माझेनि तेजें निग्रहता । निग्रहो करी समस्तां ।
अदम्या दमू दमिता । जाण तत्त्वतां माझेनि ॥२६॥
येथ ध्येय आणि ध्यान । कां साध्य आणि साधन ।
या अवघियां मी अधिष्ठान । मजवेगळें भान यां कैंचें ॥२७॥
तुम्ही ब्राह्मण अतिश्रेष्ठ । मजही पूज्यपणें वरिष्ठ ।
यालागीं निजज्ञान चोखट । तुम्हांसी म्यां प्रकट सांगीतलें ॥२८॥