श्लोक ८ वा
केवलेन हि भावेन गोप्यो गावो नगा मृगाः ।
येऽन्ये मूढधियो नागाः सिद्धा मामीयुरञ्जसा ॥८॥
केवळस्वरूप जे संत । त्यां माझी संगती झाली प्राप्त ।
काय करिसी तप व्रत । भावार्थें प्राप्त मज जाहलिया ॥६॥
होआवया माझें पद प्राप्त । त्यांसी भांडवल भावार्थ ।
भावबळें गा समस्त । पद निश्चित पावल्या ॥७॥
ऐकोनि माझें वेणुगीत । गोपिका सांडूनि समस्त ।
निजदेहातें न सांभाळीत । मज गिंवसीत पातल्या ॥८॥
सांडूनि पतिपित्यांची चाड । न धरोनि वेदशास्त्रांची भीड ।
माझे ठायीं निजभाव दृढ । प्रेम अतिगोड गोपिकां ॥९॥
पुत्रस्नेह तोडूनि घायें । विधीतें रगडूनि पायें ।
माझे आवडीचेनि लवलाहें । गोपिका मज पाहें पावल्या ॥१०॥
त्याचपरी जाण गायी । वेणुध्वनीं वेधल्या पाहीं ।
व्याघ्रभय विसरल्या देहीं । माझ्या ठायीं विनटल्या ॥११॥
माझ्या वेणुध्वनीं वेधलें मन । वत्सें विसरलीं स्तनपान ।
मुखींचा कवळ मुखीं जाण । माझें ध्यान लागलें ॥१२॥
माझ्या वेणुश्रवणास्तव जिंहीं । निजवैर सांडूनि देहीं ।
येरयेरांवरी माना पाहीं । व्याघ्रहरिणें तींही विनटलीं ॥१३॥
म्यां उपडिले यमलार्जुन । ते तरले हें नवल कोण ।
वृंदावनींचे वृक्ष तृण । माझ्या सांनिध्यें जाण उद्धरले ॥१४॥
मयूर तरले मोरपिसीं । गुल्मलतातृणपाषाणांसी ।
जड मूढ वृंदावनवासी । मत्सानिध्यें त्यांसी उद्धारू ॥१५॥
माझे संगतीं अनन्य प्रीती । तेचि त्यांस शुद्ध भक्ती ।
तेणें कृतकृत्य होऊनि निश्चितीं । माझी निजप्राप्ती पावले ॥१६॥
माझेनि चरणघातें साचार । कालिया तरला दुराचार ।
नागनागिणी सपरिवार । माझेनि विखार उद्धरले ॥१७॥
आपली जे निजपदप्राप्ती । ते सत्संगेंवीण निश्चितीं ।
दुर्लभ हें उद्धवाप्रती । स्वयें श्रीपती सांगत ॥१८॥