श्लोक ४ था
कथयन्ति महत्पुण्यमितिहासमिहोद्धव ।
तमहं वर्णयिष्यामि निबोध सुसमाहितः ॥४॥
अशांतिक्षोभाचे चित्तमळ । क्षाळावया जी तत्काळ ।
इतिहासगंगा केवळ । अतिनिर्मळ कृष्णोक्ति ॥६५॥
श्रीकृष्णवदनब्रह्माद्रीं । श्रीभागवतऔदुंबरीं ।
जन्मली शांतिगोदावरी । निजमूळाकारीं निर्मळ ॥६६॥
ते गुप्त ओघें नारदगती । उद्धवगंगाद्वारीं व्यासोक्ती ।
तेचि शुकमुखकुशावर्ती । प्रकटे अवचितीं पवित्रपणें ॥६७॥
तया पवित्र ओघाचिये गती । श्रद्धाधृती समरसे भक्ती ।
त्याचि अरुणा वरुणा सरस्वती । हे संगमप्राप्ती जेथ होय ॥६८॥
तेणें शांतिगंगेची स्थिती । भरुनि उथळे अतिउन्नती ।
तेथ श्रवणार्थी बुडी देती । ते पवित्र होती निजक्षम ॥६९॥
ते शांतिगंगा अतिविख्यात । उद्धव करावया पुनीत ।
प्रकट करी श्रीकृष्णनाथ । भिक्षुगीतविन्यासें ॥७०॥;