श्लोक ४७ वा
स्वमायया सृष्टमिदं सदसल्लक्षणं विभुः ।
प्रविष्ट ईयते तत्तत्सरूपोऽग्निरिवैधसि ॥४७॥
अग्नि सहजें निराकार । त्यासी काष्ठानुरूपें आकार ।
दीर्घ चक्र वर्तुल थोर । नानाकार भासतु ॥४॥
तैसीचि भगवंताची भक्ती । स्वमायाकल्पित कल्पनाकृती ।
तेथ प्रवेशला सहजस्थितीं । बहुधा व्यक्ती तो भासे ॥५॥
जैसें गंगेचें एक जळ । भासे भंवरे लहरी कल्लोळ ।
तैसा जगदाकारें अखिळ । भासे सकळ जगदात्मा ॥६॥
कां छायामंडपींच्या चित्रासी । दीपप्रभा भासे जैसी ।
राम रावण या नांवेंसी । दावी जगासी नटनाट्य ॥७॥
तैशा नानाविधा व्यक्ती । नाना मतें नाना कृती ।
तेथ प्रवेशोनि श्रीपती । सहजस्थितीं नाचवी ॥८॥
तैशा योगियाची स्थिती । पाहता नानाकार व्यक्ती ।
आपणियातें देखे समवृत्ती । भेदभ्रांति त्या नाहीं ॥९॥
तेथ जें जें कांहीं पाहे । तें तें आपणचि आहे ।
या उपपत्ती उभवूनि बाहे । सांगताहे अवधूतु ॥५१०॥
या देहासी जन्म नाशु । आत्मा नित्य अविनाशू ।
हा दृढ केला विश्वासू । गुरु हिमांशू करूनि ॥११॥