श्लोक १ ला
श्रीबादरायणिरुवाच
कृत्वा दैत्यवंधं कृष्णः सरामो यदुभिर्वृतः ।
भुवोऽवतारयद्भारं जविष्ठं जनयन्कलिम् ॥१॥
पूर्णब्रह्म स्वयें श्रीकृष्ण । बळी बळिराम लोकरमण ।
निधडे यादव मेळवूनि जाण । दैत्यनिर्दळण श्रीकृष्णें केलें ॥३॥
जे यादवांसि न येत वधीं । तेथें श्रीकृष्ण करी बुद्धि ।
सखे स्वजन स्वगोत्रामधीं । कलह उत्पादी अतिघोर ॥४॥
उतरावया धराभार । कलहमिसें शारंगधर ।
मारवी कौरवभार । पांडुकुमर क्षोभवूनि ॥५॥