श्लोक १७ वा
ऐरावतं गजेन्द्राणां यादसां वरुणं प्रभुम् ।
तपतां द्युमतां सूर्यं मनुष्याणां च भूपतिम् ॥१७॥
ऐरावत जो गजेंद्र । तो मी म्हणे यादवेंद्र ।
वरुण जो जळचरेंद्र । तें म्हणे उपेंद्र स्वरूप माझे ॥८५॥
स्वप्रभा प्रकाशनिष्ठ । जग प्रकाशूनि उद्भट ।
तो सूर्य मी म्हणे वैकुंठ । अतितिखट निजतेजें ॥८६॥
मनुष्यांमाजीं जो भोगी क्षिती । सर्व भूती ज्याच्या हातीं ।
ज्यातें बोलती भूपती । ते माझी विभूती हरि म्हणे ॥८७॥