श्लोक १७ वा
ग्राम्यगीतं न शृणुयाद् यतिर्वनचरः क्वचित् ।
शिक्षेत हरिणाद् बधान् मृगयोर्गीतमोहितात् ॥१७॥
ग्राम्यजनवार्ता । कां ग्राम्य स्त्रियांच्या गीता ।
ऐके जो कां तत्त्वतां । बंधन सर्वथा तो पावे ॥५८॥
अखंड पाहतां दीपाकडे । घंटानादें झालें वेंडें ।
मृग पाहों विसरला पुढें । फांसीं पडे सर्वथा ॥५९॥
ग्राम्य योषितांचे गीत । ऐकतां कोणाचें भुलेना चित्त ।
मृगाच्या ऐसा मोहित । होय निश्चित निजस्वार्था ॥१६०॥
जो बोलिजे तापसांचा मुकुटी । ज्यासी स्त्रियांसी नाहीं भेटगोष्टी ।
तो ऋष्यश्रृंग उठाउठी । स्त्रीगीतासाठीं भुलला ॥६१॥