श्लोक २० वा
दृष्ट्वा मां त उपव्रज्य कृत्वा पादाभिवंदनम् ।
ब्रह्माणमग्रतः कृत्वा पप्रच्छुः को भवानिति ॥२०॥
परब्रह्मैक परम मूर्ती । मज येतां देखोनि हंसस्थितीं ।
उभे ठाकोनि सामोरे येती । चरण वंदिती साष्टांग ॥३००॥
ब्रह्मसदनीं वेद मूर्तिमंत । पुण्यही मूर्तिमंत तेथ ।
सत्यलोकीं मूर्तिमंत सत्य । तपादि समस्त मूर्तिमंतें ॥१॥
त्या समस्तां देखतां जाण । ब्रह्मयानें पुसावें तूं कोण ।
पुसल्या येईल नेणतेपण । यालागीं मौन धरोनि ठेला ॥२॥
ब्रह्मा पुढें करूनि जाण । सनकादिकीं आपण ।
मज केला गा तिंहीं प्रश्न । तुम्ही कोण कोठील ॥३॥