श्लोक ३ रा
तमेकदा देवर्षि वसुदेवो गृहागतम् ।
अर्चितं सुखमासीनमभिवाद्येदमब्रवीत् ॥३॥
धन्य धन्य तो नारदु । ज्यासी सर्वीं सर्वत्र गोविंदु ।
सर्वदा हरिनामाचा छंदु । तेणें परमानंदु सदोदित ॥३७॥
जो श्रीकृष्णाचा आवडता । ज्यासी श्रीकृष्ण आवडे सर्वथा ।
ज्याचेनि संगें तत्त्वतां । नित्यमुक्तता जडजीवां ॥३८॥
तो नारदु एके वेळां । स्वानंदाचिया स्वलीळा ।
आला वसुदेवाचिया राउळा । तेणें देखोनि डोळां हरिखला ॥३९॥
केलें साष्टांग नमन । बैसों घातलें वरासन ।
ब्रह्मसद्भावें पूजन । श्रद्धासंपूर्ण मांडिलें ॥४०॥
नारद तोचि नारायण । येणें विश्वासेंकरुनि जाण ।
हेमपात्रीं चरणक्षाळण । मधुपर्कविधिपूर्ण पूजा केली ॥४१॥;
पूजा करोनि सावधानीं । वसुदेव बैसोनी सुखासनीं ।
हृदयीं अत्यंत सुखवोनी । काय आल्हादोनी बोलत ॥४२॥