श्लोक ६९ वा
अनुरूपानुकूला च यस्य मे पतिदेवता ।
शून्ये गृहे मां सन्त्यज्य पुत्रैः स्वर्याति साधूभिः ॥६९॥
स्त्रीपुरुषांची चित्तवृत्ती । अनुकूल वर्ते धर्मप्रवृत्तीं ।
तरीच परलोक साधिती । इतरां प्राप्ती ते नाहीं ॥१२॥
एकांच्या भार्या त्या तोंडाळा । एकांच्या त्या बहु वोढाळा ।
एकांच्या त्या अतिचांडाळा । एकी दुःशीला दुर्भगा ॥१३॥
एकीचा तो क्रोध गाढा । एकी अत्यंत खादाडा ।
एकी सोलिती दांत दाढा । आरिसा पुढां मांडूनि ॥१४॥
एकीं वोंगळा आळसिणी । एकी त्या महाडाकिनी ।
एकी सुकुमारा विलासिनी । बरवेपणीं गर्वित ॥१५॥
तैसी नव्हे माझी पत्नी । सदा अनुकूळ मजलागुनी ।
मजसी वर्ते अनुरूपपणीं । धर्मपत्नी धार्मिक ॥१६॥
मी जेव्हां धर्मीं तत्पर । तेव्हां धर्मासी ते अतिसादर ।
मज कामीं जेव्हां आदर । तेव्हां कामचतुर कामिनी ॥१७॥
मजवांचोनि तत्त्वतां । न भजे आणिकां देवतां ।
मज सांडूनि न वचे तीर्था । माझें वचन सर्वथा नुल्लंघी ॥१८॥
एवं रूपगुणकुलशील । मजसी सदा अनुकूल ।
पतिव्रता जे केवळ । पत्नी निर्मळ पैं माझी ॥१९॥
मज सांडूनि शून्यगृहीं । पुत्रेंसहित साध्वी पाहीं ।
जातसे स्वर्गाच्या ठायीं । मज अपायीं घालूनि ॥६२०॥