श्लोक ५० व ५१ वा
मदर्चां सम्प्रतिष्ठाप्य, मन्दिरं कारयेदूदृम् ।
पुषोप्द्यानानि रम्याणि, पूजायात्रोत्सवाश्रितान् ॥५०॥
पूजादीनां प्रवाहार्थं, महापर्वस्वथान्वहम् ।
क्षेत्रापणपुरग्रामान्, दत्वा मत्सार्ष्टितामियात् ॥५१॥
साङग माझी प्रतिमामूर्ती । करुनि जे प्रतिष्ठा करिती ।
दृढ देवालया उभारिती । अतिप्रीतीं मद्भावें ॥७६॥
वन उपवन उद्यान । पुष्पवाटिका लावाव्या पूर्ण ।
नित्यपूजेचें विधान । उत्साहीं जाण महापूजा ॥७७॥
यात्रा बहुजनसमाजा । वार्षिक पर्व महापूजा ।
चालवावया अधोक्षजा । उपाय सहजा हरि सांगे ॥७८॥
नित्यपूजा महापूजा । वार्षिक पर्वें चालवावया वोजा ।
नित्यनिर्वाह करी राजा । ग्रामसमाजा अर्पूनि ॥७९॥
’क्षेत्र’ म्हणिजे शेत गहन । हाटउत्पन्न द्रव्य ’आपण’ ।
हाटेंविण तो ’ग्राम’ जाण । ऐक लक्षण पुराचें ॥३८०॥
हाटयुक्त तें ’पुर’ पाहीं । जे अर्पिती देवालयीं ।
ते माझें ऐश्वर्य पाहीं । सर्वां ठायीं पावती ॥८१॥
मूर्तिप्रतिष्ठा पूजाविधान । देवालयीं केलिया जाण ।
कर्त्यासी फळ कोण कोण । तेंही श्रीकृष्ण सांगत ॥८२॥