संग्रह ४३
नांदाई जाती बाळ मामाच्या त्या वाडयावरनं
माझी तू बाळाबाई पाणी मागती घोडयावरनं ।
नांदाई जाती बाळ ईळाचा गेला ईळू
माझी तू बाळाबाई लांब पल्याला गेली साळू ।
बापाला दिली लेक कामाच्या खटाल्यात
माझी ती बाळाबाई मधी लंवग मसाल्यात ।
बापानं दिली लेक वाटेच्या गोसाव्याला
बाळीच्या नशीबानं मिळे पालखी बसायला ।
बापानं दिली लेक न्हाई पाहिलं वतइन
माझी तू बाळाबाई जोडा पाहिला रतईन ।
सासू नी सासरा दोघं सोन्याची पाखरं
सोन्याच्या सावलीला आम्ही लोकांची लेकरं ।
पाचींनी उतरंडी तरतरेची झाकईनी
सासरी गेली बाळ जावा नंणदांत देखयीनी ।
सासू नी सासरा जाई मोगर्याचं आळं
त्या ग आळ्याच्या सावलीला परघरची आम्ही बाळं ।
बंधूजी पावईना शेजी बघती वसावसा
ताईता बंधु माझा, माझा गुलाबी पेरु जसा ।
हिरव्या चोळीचा ग पाच रुपये तिचा दर
ताईता बंधु माझा घेणार छातीखोर ।
आला बंधुजी पावईना शेजी नारीला विचारीती
बंधूच्या भोजनाला घड केळीचा उतरती ।
शेवग्याच्या शेंगा शिजविल्या मऊमऊ
हावशा माझ्या बंधू सोड बारस दोघं जेऊ ।
वाटवरला झरा पाणी येईल तसं प्यावं
बंधूच्या जिवावरी सोनं मिळल तसं घ्यावं ।
मैना सासरला जाती तुला मुराळी काय तोटा
तिलाबी आनायाला एका संगट चौघ नटा ।
जिवाला माझ्या जड डोकं दुखतं राहूईनी
ताईता बंधुजीला आणा वैदाला बोलावूनी ।
सासर्या आली लेक डोळे भरले पाण्यायानं
सांगते सखे तुला गाय बांधली दाव्यायानं ।
आईबापानं दिली लेक नाही पाहिली चालरीत
जाई अडकली चिलारीत ।
लेकीचा जलम जसा काचेचा बंगला
लेकीच्या जलमाला औल्या असावा चांगला ।
पायां बी पडूं आली म्यां का धरली वरच्यावर
तिच्या डोरल्याचा भार लोळे माझ्या पायावर ।