संग्रह २७
जोडीली मायबहिण घर तुझं वरल्या आळी
पाव गुजाला संध्याकाळी ।
तुझा माझा भाऊपणा जन आणील डोळ्यांत
गुजाचा करु झाडा चल माझ्या तूं मळ्यांत ।
तुझा माझा भाऊपणा जात मैनेची वाईली
एका ताटात जेवण्याची हौस मनात राहिली ।
सासरवासिनीची ती का मजला येती मया
देवानं मला दिली तुझ्यासारखी अनूसया ।
सासर्‍याला जाती तुझा बामनी अवतार
घोडं धरलेला भ्रतार ।
सासर्‍याला जाती तुझा बामनी सजावजा
जेण पासोडी संगं ने जा ।
सासर्‍याला जाते पुढे बंधुजी मागे पिता
आहे भाग्याची माझी सीता ।
समोरल्या सोप्यां तिला हलकडी प्रकारची
माझी ती भैनाबाई राणी लाडकी भ्रताराची ।
बारीक बांगडी गोर्‍या हाताला चमक्या देती
शरदीनी भैनाबाई हौशाकंताची राणी लेती ।
थोरल्या घरची सून वाडयाबाहेर कशी जाऊं
चुडया माझ्या राजसाचं इष्ट मैतर सारं गांवू ।
सरज्याची नथ नथ अखूड दांडया मधी
बंधु सोनार वाडयामधी ।
सरज्याची नथ, नथ आखूड तिचा दांडा
भावज गुजरीच्या माझ्या नथ शोभती गोर्‍या तोंडा ।
पाची पक्क्वान्नाचं ताट बटाटयाची मी करते भाजी
माझ्या बंधूच्या भोजनाला शिरापुरी मी करते ताजी ।
शेजारणीबाई ऊसनं द्यावं लाडू
माझ्या बंधूच्या भोजनाला अतां कवाशा कळ्या पाडूं ।
माझा ग भाऊराया वाटे सर्वांना हवा हवा
आहे मथुरेचा खवा ।
माझा भाऊराया मनी मी आठवीन
पोटात साठवीन रात्रंदीन ।
हितगूज बोलत चंद्र ढगाच्या आड गेला
पित्या माझ्या दौलताचा नाही गुजाचा झाडा झाला ।
बाराही वर्ष झाली बहिण भावाच्या माहेराला
सावळ्या बंधूराया तुझं माहेर तुझं तुला ।
मला घेतलं लुगडं साडेवीसाचं हिरवंगार
बंधु माझ्या त्या चतुरानी केलं माहेर डौलदार ।
लुगडयाची घडी, घडी पहाते मी दिव्याज्योती
हौशा बंधूला विचारती आंत जरीच्या काडया किती ।