संग्रह १४
बहिण सासर्याला जाते बंधु बसला वाटेवरी
आल्या गेल्याला विच्यारितो बहिणा गेलीया कुठवरी ।
बाळ सासर्याला जाते, दोघे बंधुजी दोहीकडे
मध्ये चांदणी तुझं घोडे ।
बाळ सासर्याला जाते रुसला मुराळी वाटेत
शिंगी सोडून बसला, लाडू ओटीचा वाटीत ।
आषाढ श्रावण दोन्ही महिने खडावाचे
पिता दौलत जया बाई दोन्ही दागिने जडावाचे ।
बंधुजी पाव्हणा यावा आंब्याच्या सुगींत
तूप वाढीन रसात ।
बंधुजी पाव्हणा माझ्या तुळशीला देतो तक्क्या
गुज बोलूया माझ्या सख्या ।
फाटली माझी चोळी देते ठिगाळ जायबंदी
शिंपी बयाच्या गावामंदी ।
मोकळा माझा हात, हात बंधूजी पाहिला
वैराळाचा नंदी त्यानं वाडयाला आणिला ।
सासुरवास ज्यानं करु नये त्यानं केला
माझी गुजर मायाभैन नाही शालूचा रंग गेला ।
सासरवसामधी नणंद कामिनी धाक भारी
कांता कारणं सोसणारी ।
सासूचा सासूरवास नंदा बायांनो उभी बसा
जीव रमेल माझा कसा ।
माय बापाच्या जीवावर लेकी खावावं साखर खोबरं
आपला मायबाप धनी कोटीचा जबर ।
माझ्या त्या एवढया बहिणी कशा गेल्यात देशोदेशी
त्यांची माझी भेट झाली गौरीच्या ग सणादिशी ।
जोवरी मायबाप लेकी येऊ द्या जाऊ द्या
आंब्यांची आंबराई एवढी बाळाला घेऊ द्या ।
जोवरी मायबाप लेकी माहेराची हवा
भाऊ भावजयांचं राज्य मग अम्मल आला नवा ।
म्हायार मला केलं केलं म्हायार ईरसर
लुगडं थोरल्या बंदुजीचं दुसर्या बंधूचा गळीसर ।
तिसर्या बंदूजीनं केला पैठणीवर खण
पिता दौलत माजा म्हनी झालं म्हायार मनहर ।
बया मालन माजी म्हनी जेव बाळाई पोटभर
चुलती मालन माजी म्हनं भेट बाळाई आमाबर ।
भावजा गुजरी म्हनयीती मोत्या पवळ्यानं ओटी भरा
भैना मालन म्हनयीती राकडी केवडा भांग भरा ।
चुलता पंडित म्हनयीती बाळ आवर लवकर
सावल्या आल्यात जोत्यावर ।
भाचबाळ म्हनयीती बस लौकरी घोडयावर
आडव आल्याती भरतार रथ सुटला शिवेवर ।