गुरुपरंपरा - अभंग १८८९ ते १९००
१८८९
ध्यानीं बैसोनी शंकर । जपे रामनाम सार ॥१॥
पार्वती पुसे आवडी । काय जपतां तांतडी ॥२॥
मंत्र तो मज सांगा । ऐसी बोलतसे दुर्गा ॥३॥
एकांतीं नेऊन । उपदेशी राम अभिधान ॥४॥
तेचि मच्छिद्रा लाधलें । पुढें परंपरा चालिलें ॥५॥
तोचि बोध जनार्दनीं । एका लागतसें चरणीं ॥६॥
१८९०
वदुनीं श्रीगुरुचरण । संतमहिमा वर्णु ध्यान ॥१॥
आदिनाथगुरु । तयापासोनी विस्तारु ॥२॥
आदिनाथें उपदेश । केला मत्स्येद्रा तोशिष्य ॥३॥
मत्स्येंद्र तो वोळला । गोरक्षासी बोध केला ॥४॥
गोरक्ष अनुग्रहित । गहिनी संप्रदाययुक्त ॥५॥
गहिनी दातारें । निवृत्ति बोधिलासे त्वरें ॥६॥
निवृत्ति प्रसाद । ज्ञानदेवा दिला बोध ॥७॥
ज्ञानदेव कृपेंकरुन । शरण एका जनार्दन ॥८॥
१८९१
सांबें बोधियेला कृपावंत विष्णु । परब्रह्मा पुर्ण सांब माझा ॥१॥
सांब उपदेशी उमा मच्छिद्रासी । ब्रह्मारुप त्यासी केलें तेणें ॥२॥
मच्छिंद्रापासुनी चौरंगी गोरक्ष । एका जनार्दनीं अलक्ष दाखविलें ॥३॥
१८९२
गोरक्षनाथें उपदेश केला । ब्रह्मारुप झाला गहिनीनाथें ॥१॥
गहिनीनें निवृत्तिनाथासी । उपदेश त्यासी आत्मबोध ॥२॥
निवृत्तिनाथाने ज्ञानदेव पाहीं । एका जनार्दनीं तेही बोधियेलें ॥३॥
१८९३
ज्ञानदेवें उपदेश करुनियां पाहीं । सोपान मुक्ताई बोधियेली ॥२॥
मुक्ताईनें बोधखेचरासी केला । तेणे नामियाला बोधियेलें ॥२॥
नाम्याचें कुंटुंब चांगा वटेश्वर । एका जनार्दनीं विस्तार मुक्ताईचा ॥३॥
१८९४
ज्ञानराजें बोध केला । सत्यबळा रेडा बोलाविला प्रतिष्ठानीं ॥१॥
भोजलिंग ज्याची समाधी आळंदीं । ज्ञानराज बोधी तिघांजणां ॥२॥
सत्यबळें बोध गैबीराया केला । स्वयें ब्रह्मा झाला सिद्धरुप ॥३॥
एका जनार्दनीं ऐसी परंपरा । दाविले निर्धारा करुनिया ॥४॥
१८९५
मच्छिंद्रानें मंत्र गोरक्षासीदिला । गोरक्ष वोळला गहिनीराजा ॥१॥
गहिनीनें खूण निवृत्ति दिधली । पूर्ण कृपा केली ज्ञानराजा ॥२॥
ज्ञानदेवें बोध जगासी पैं केला । एका जनार्दनीं धाला पूर्ण बोधें ॥३॥
१८९६
परेंचें जें सुख पश्यंती भोगी । तोचि राजयोगी मुकुटमणी ॥१॥
सिद्धाची ही खुन साधक सुख जाण । सदगुरुसी शरण रिघोनिया ॥२॥
वैखरीं व्यापारी मध्यमेच्या घरीं । ओंकाराच्या शिरी वृत्ति ठेवी ॥३॥
आदिनाथ ठेवणें सिद्ध परंपरा । जनार्दनीं वेव्हारा एकनाथीं ॥४॥
१८९७
आदि गुरु शंकर ब्रह्माज्ञान खूण । बाणली पैं पुर्ण मत्स्येंद्रनाथीं ॥१॥
मत्स्येंद्र वोळला गोरक्ष बोधिला । ब्रह्माज्ञान त्याला कथियेलें ॥२॥
गोरक्ष संपुर्ण निवेदिलें गहिनी । तेणें निवृत्तिलागुनी उपदेशिलें ॥३॥
निवृत्तिनाथें ज्ञानदेवासी दिधलें । परंपरा आले ऐशा परी ॥४॥
एका जनार्दनीं तयाचा मी दास । उच्छिष्ट कवळास भक्षीतसे ॥५॥
१८९८
जो निर्गुण निराभास । जेथुन उद्भव शबल ब्रह्मास । आदिनारायण म्हणती ज्यास । तो सर्वांस आदिगुरु ॥१॥
तयाचा ब्रह्मा अनुग्रहीत । ब्रह्मा अत्रीस उपदेशीत । अत्रीपाद प्रसादीत । श्रीअवधुत दत्तात्रय ॥२॥
दत्तात्रय परंपरा । सहस्त्रार्जुन यदु दुसरा । जनार्दन शिष्य तिसरा । केला खरा कलियुगीं ॥३॥
जनार्दन कृपेस्तव जाण । समुळ निरसलें भवबंधन । एका जनार्दनीं शरण । झाली संपुर्ण परंपरा ॥४॥
१८९९
करी जो सृष्टीचे रचन । तया न कळे बह्माज्ञान । तो श्रीनारायण । शरण रिघे ॥१॥
न कळे न कळे ब्रह्माज्ञान । म्हणोनिक धरितसे चरण । नारायण परिपूर्ण । उपदेशी ब्रह्मा ॥२॥
ब्रह्मा अत्रीतें सांगत । ब्रह्माज्ञान हृदयीं भरित । अत्री पूर्ण कृपेस्थित । दत्तात्रय सांगतसे ॥३॥
दत्तात्रय कृपें पुर्ण । जनार्दनीं पूर्णज्ञान । जगचि संपूर्ण । एक रुप तयासी ॥४॥
एका जनार्दनीं पूर्ण । ब्रह्माज्ञानाची खुण । बोधोनियां संपूर्ण । मेळविलें आपणीया ॥५॥
१९००
जनार्दनाचा गुरु । स्वामी दत्तात्रय दातारु ॥१॥
त्यांनीं उपकार केला । स्वानंदाचा बोध दिला ॥२॥
सच्चित्सुखाचा अनुभव । दाखविला स्वयमेव ॥३॥
एका जनार्दनीं दत्त । वसो माझ्या हृदयांत ॥४॥