हमामाहुंबरी - अभंग २१३ ते २१७
२१३
हमामा भाई हुंबरी । खेळों भाई हमामा हुंबरी ॥१॥
राम रावण हमामा घालितीं । हनुमान बेळें खेळीया निज ज्योंती ॥२॥
अर्जुन भीष्म हमामा खेळती । कृष्णे सुदर्शन धरिलें हातीं ॥३॥
एका जनार्दनीं हमामा जाहला ।अवघा खेळ ग्रासोनि ठेला ॥४॥
२१४
हमामा हुंबरी घालुं नका एक भावें । जेथे वसे कान्होबा तें घर आम्हां ठावें ॥१॥
हमामा घालुं आवडीं । कान्होंबा तुं आमुचा गडी ॥२॥
हमामा घालुं सोई । आमुचा कान्होबा भाई ॥३॥
हमामा घालुं रानीं । एका जनार्दनाचे चरणीं ॥४॥
२१५
हमामा भाई हुंबली । गोपाळ वासुरें कान्होबा जाला ना ब्रह्मामाया बोंबली रे ॥१॥
हमामा भाई बार कोंडे । वासुरें लेकुंरें कान्होबा जाला ठकविलें ब्राह्मण चहुं तोडें ॥२॥
हमामा भाई बारकोंडा । कंआचा केशीया कान्होबा मरिला हांसता आला होऊनियां घोडा रे ॥३॥
हमामा भाई खोल पाणी । यमुनेमाझारी कान्होबा पोहतां कुटिला काळिया फणी रे ॥४॥
हमामा भाई तोंड वासी । शिंक्याचें लोटकें कान्होबा भेदिलें लागली धार गोड कशी रे ॥५॥
हमामा भाई तोंड वासी ॥ औटचि मात्रा कान्होबा भेदिली लागली गोड कैसी रे ॥६॥
हमामा भाई चाट बोटे । चोरीचें दुध गोड मोठें ॥७॥
हमामा भाई गटगोळे । स्वर्गीच्या देवां लाळ गळे ॥८॥
हमामा भाई गट गोळी । जेविती खेळीमेळीं ॥९॥
हमाम भाई मिठी मिठी । आजचें भोजन गोड सुटी ॥१०॥
एका जनार्दनीं तृप्त झाला । ब्रह्मादेव लाळ घोटी ॥११॥
२१६
न लगो विषय गोपांच्या पाठीं । न संडु स्वत्मा घोंगडें काठी । विषयभोगें होईल तुटी । कृष्ण जगजेठी अंतरे ॥१॥
म्हणवोनि हुंबली बोधाची । कृष्णेची आमुची ॥धृ॥
न टाकूं प्रेम शिदोरी कुरुधनें । नेघों सायुज्य पळसपानें । विषय ताटीचें मिष्टान्न । तेणें जनार्दन न भेटें ॥२॥
ब्रह्मा सेवुं करुनी ठोमा । एका जनार्दनीं गोविलें कामा । अष्ट भोग भुलवी रमा । तोही आम्हां श्रीकृष्ण ॥३॥
२१७
राम रावण हुंबली खेळती । खेळीया हनुमान तीरे ॥१॥
खेळ माडिला खेळ मांडिला कान्होबाचे बळें खेळ मांडिला ॥धृ॥
राम कृष्णा हुंबली खेळती । खेळ्या अर्जुन झाला रे ॥२॥
अठरा अक्षौहिणी कौरव मारिले । शिशुपाळसह वक्रदंत वधिले रे ॥३॥
एका जनार्दनीं खेळतां खेळतां हुंबली आनंद बहु जाला ॥४॥
खेळ खेळतां अवघे निमाले मीतुपणा ठाव नाहीं उरला ॥५॥