विठ्ठलमाहात्म्य - अभंग ५९१ ते ६००
५९१
भूतमात्र आकृति एकचि मूर्ती । अवघा अंतर्गति व्यापुनी ठेला ॥१॥
जळीं स्थळीं कांष्ठीं स्थावर जंगम । अवघा आत्माराम पूर्णपणे ॥२॥
सायंप्रातर्मध्याह नाहीं अस्तमान । आणिक कारण नोहेंदुजें ॥३॥
एका जनार्दनीं सव्राह्म भरला । भरुनी उरला पंढरीये ॥४॥
५९२
अवघियांसे विश्रातीस्थान । एक विठ्ठल चरण ॥१॥
देह वाचा अवस्थात्रय । अवघें विठ्ठलमय होय ॥२॥
जागृती स्वप्न सुषुप्ती । अवघा विठ्ठलाचि चित्ती ॥३॥
जनीं वनीं विजनीं । शरण एका जनार्दनीं ॥४॥
५९३
एकपणेंदेव विटेवरी उभा ।चैतन्याचा गाभा पाडुरंग ॥१॥
मानस मोहन भक्तांचे जीवन । योगियांचे ध्यान पाडुरंग ॥२॥
अनाथा कोंवसा ध्यानीं नारायणा । सुखाची सांठवण पाडुरंग ॥३॥
एका जनार्दनीं आनंदाचा कंद । पाहतां आनंद पाडुरंग ॥४॥
५९४
जगलागीं शिणती रात्रंदिन । यज्ञयागादिकरिता हवन ।
ध्येय ध्यान धारणा अनुष्ठान । साधिती अष्टांग आणि पवन ॥१॥
तो गे माय सोपा केला सर्वांसी । लांचावला देखोनि भक्तीसी ।
उभा राहिला युगें आठ्ठावीस विटेसी । न बोले न बैसे नुल्लंघी मर्यादेसी ॥२॥
एका जनार्दनीं कृपेचा सागर । भक्त करुणाकर तारु हा दुस्तर ।
उभा भीवरेचे तीरीं कटीं धरुनी कर । जडजीवां दरुशनें उद्धार ॥३॥
५९५
होऊनी आभारी । राहिलासे द्वारीं ॥१॥
समचरण विटेवरी । कटीं धरुनियां कर ॥२॥
मिरवीं मस्तकीं भुषण । सिद्ध साधकांचे ध्यान ॥३॥
सुहास्य वदन चांगलें । एका जनार्दनी वंदिलें ॥४॥
५९६
सर्वां आदि मुळ कळे अकळ । तो भक्त प्रतिपाळ भीमातीरीं ॥१॥
योगियांच्या ध्याना न ये अनुमाना । कैलासीचा राणा ध्यात ज्यासी ॥२॥
शुकादिका ज्याचा वेध अहर्निशीं । तो उभा हृषीकेशी विटेवरी ॥३॥
एका जनार्दनीं ब्रह्मा परिपुर्ण । सगुण निर्गुण तोचि एक ॥४॥
५९७
सगुण निर्गुण बुंथींचे आवरण । ब्रह्मा सनातन पंढरीये ॥१॥
तो हा श्रीहरीं नंदाचा खिल्लरी । योगी चराचरीं ध्याती जया ॥२॥
शिवाचें जेंध्येय मुनिजनांचे ध्यान । ब्रह्मा परिपूर्ण पंढरीये ॥३॥
एका जनार्दनी अठरां निराळा । लाविलासे चाळा सहां चहुसी ॥४॥
५९८
अकार उकार मकार योगीयांची स्थिती । हे प्रकाशज्योति विटेवरी ॥१॥
सबाह्म परिपुर्न भरुनी उरलें । अलक्ष्य तें जाहलें लाक्ष्याकार ॥२॥
सुक्ष्म सरळ दिसतें प्रबळ । एका जनार्दनीं सुढाळ विटेवरी ॥३॥
५९९
कैवल्याची राशी वैष्णवांचे घरीं । मुक्ति भुक्ती कामारी आहे जेथें ॥१॥
तो हा विठ्ठल निधान परेपरता उभा । सांवळी ती प्रभा अंगकांती ॥२॥
मुनिजनांचे ध्येय योगियांचें उन्मन । ज्या पैं माझें लीन चित्त्त जाहलें ॥३॥
जया आष्टांग योगां सांकडें साधित । तें उगडें पाहतां उभें विटेवरी ॥४॥
एका जनार्दनीं सगुण निर्गुण । यापरता चैतन्यघन उभा असे ॥५॥
६००
पूर्वी बहुतांचे धांवणें केलें । श्रमोनी ठेविले कर कटीं ॥१॥
भक्तांसाठीं मनमोहन धरिले जघन कर कटीं ॥२॥
भाविकांची इच्छा मनीं । उभा धरुनी कर कटीं ॥३॥
एका जनार्दनीं ध्यान । सांवळें ठेवून कर कटीं ॥४॥