रामनाममहिमा - अभंग ८७१ ते ८८०
८७१
वाचे सदा रामनाम । तया न बाधी क्रोध काम ॥१॥
हेंचि एक सत्य सार । वायां नको वेरझार ॥२॥
संसार वायां न म्हणे सार । करी परमार्थ विचार ॥३॥
एका जनार्दनीं रामनाम । वाचे वदे तुं निष्काम ॥४॥
८७२
साधन तें साधा वाचे । नाम म्हणा गोविंदाचें ॥१॥
तेणें तुटेल बंधन । वाचे गातां रामकृष्ण ॥२॥
नामासरसींवाजे टाळी । महा पापा होय होळी ॥३॥
हा तो पुराणीं निश्चय । नाम निशिदिनीं गाय ॥४॥
आवडीनें नाम गाय । एका जनार्दनीं वंदी पाय ॥५॥
८७३
वोखद घेतलिया पाठीं । तेणें तुटी होय रोगा ॥१॥
पथ्य साचार साचार । नामीं धरा निर्धार ॥२॥
वोखदासी कारण पथ्य । भवरोगीयां रामनामें मुक्त ॥३॥
एका जनार्दनीं करा । श्रीराम राम उच्चारा ॥४॥
८७४
अभिमान नका धरुं पोटीं । होय अर्थासवें तुटी ॥१॥
म्हणोनि स्मरा रामराम । तेणें पावाल निजधाम ॥२॥
विहित करा आपुलें कांहीं । आठवा वाचे राम देहीं ॥३॥
काकुलती येतां जनां । शरण एका जनार्दनीं ॥४॥
८७५
अहोरात्र वाचे वदा । राम गोविंद नामची ॥१॥
तेणें तुटे भेदाभेद । निरसे संसाराच्या कंद ॥२॥
ध्यानीं मनीं आणि शयनीं । वाचे वदा चक्रपाणी ॥३॥
ध्येय ध्याता ध्यान । आठवावें मधुसुदन ॥४॥
एका जनार्दनीं घोका । आवडीनें रामसखा ॥५॥
८७६
इतुकी करावीहे जोडी । रामनामीं धरा गोडी ॥१॥
आणिक नलगे साधन । एकलें मन जिंका पूर्ण ॥२॥
एका जनार्दनीं मन । देवा पायीं बांधून ॥३॥
८७७
उठतां बैसतां खेळता बोलतां । चालतांनिजतां राम म्हणा ॥१॥
आसनीं शयनी भोजनीं परिपुर्ण । वाचे राम नारायण जप करीं ॥२॥
कार्याकारणीं समाधीं उन्मनीं । राम ध्यानींमनीं जपे सदा ॥३॥
एकांती लोकांती देहत्यागांअंती । रामनाम वस्ती जिव्हेवरी ॥४॥
एका जनार्दनीं वाचे वदे राम । अखंड निष्काम होसी बापा ॥५॥
८७८
नको कर्म धर्म वार्ता । सुखें करा हरिकथा । भवजन्मव्यथा । येणें तुटे तुमची ॥१॥
सोपें साधनाचें सार । वाचे नरहरी उच्चारी । भयें चुके येरझार । चौर्यांशींची ॥२॥
नका वेदशास्त्र पाठ । नामें धरा नीट वाट । पंढरी हे पेठ । भूवैकुंठ महीवरी ॥३॥
म्हणोनि करा करा लाहो । वाचे रामनाम गावो । एका जनार्दनी भावो । दृढ ठेवा विठ्ठलीं ॥४॥
८७९
उत्तम मध्यम कनिष्ठ यांचें नाहीं काम । जपावें तें नाम आधीं आधीं ॥१॥
वर्णाश्रम धर्म याचें नाहीं काम । जपावें तें नाम आधीं आधीं ॥२॥
रज तम सत्व यांचें नाहीं काम । जपावें तें नाम आधीं आधीं ॥३॥
एका जनार्दनीं हें परतें सारा । जपा रघुवीरा एका भावें ॥४॥
८८०
काळिकाळावरी नाम । जाले जैसे मनोधर्म । वदतं पुरुषोत्तम । पुण्य जोडे असंख्य ॥१॥
वाचे सदा श्रीराम । तेणें पुरे सर्व काम । मोक्षामार्ग सुगम । नाम उच्चारणें जोडें ॥२॥
आधीं पाहिजे विश्वास । म्हणा आम्हीं विष्णुदास । पापाच तो लेश । कद नुरे कल्पातीं ॥३॥
धरा वैष्णव सांगात । आणिक नका दुजा हेत । एका जनार्दनीं चित्त । रामनामीं असों द्या ॥४॥