नामपाठमार्ग - अभंग १३५१ ते १३७३
१३५१
नामपाठ नारायण वदे सर्वकाळ । काळाच तो काळ नारायण ॥१॥
नारायण गाय नारायण ध्याय । नारायण पाहे सर्वाठायीं ॥२॥
जनार्दनाचा एका नारायणीं प्रेम । आणिक नाहीं प्रेम दुजा कांहीं ॥३॥
१३५२
नामापाठ माधव सदा तूं उच्चारी । माधव अंतरीं धरुनी राहे ॥१।
माधवा माधवा आठवी यादवा । आणिक धांवा धांवा करुं नको ॥२॥
जनार्दनाचा एक माधवीं मुराला । वसंत तयाला जनार्दन ॥३॥
१३५३
नामपाठ गोविंद हाचि लागो छंद । न करी भेदाभेद हृदयामाजीं ॥१॥
गोविंद नाम गाय गोविंद नाम गाय । गोविंद नाम गाय हृदयीं सदा ॥२॥
जनार्दनाचा एका हृदयीं ध्यायें सच्चित्ता । गोविंद गीतीं सुख जोडे ॥३॥
१३५४
विष्णुनामपाठ करी वेळोवेळां । पाहे तूं सावळा विष्णुसखा ॥१॥
विष्णुनाम गाय अंतरी सर्वदा । तुटें जन्मजरा बाधा येणें नामें ॥२॥
जानर्दनाचा एका विष्णुरुप देखा । जनार्दन सखा एकरुप ॥३॥
१३५५
नामपाठें मधुसुदन वाचे । अनंत जन्माचें दोष जाती ॥१॥
मधुनामे जैसा मोक्षकेशी वेधु । तैसा तूं बोधूं धरीं देहीं ॥२॥
जनार्दनाचा एका मधुर बोले वाणीं । मधुसूदन चरणीं देउनी दिठी ॥३॥
१३५६
नामपाठ त्रिविक्रम वदे तूं रे वाचे । अनंत जन्माचे दोष जाती ॥१॥
बळीये द्वारी त्रिविक्रम उभा । नाम पाठें उभा तुजपुढें ॥२॥
जनार्दनाचा एका त्रिविक्रमीं वंदी । साधन उपाधी नेणें आन ॥३॥
१३५७
नामपाठें वामन अक्षरें तीं तीन । आणिक योगसाधन आन नाहीं ॥१॥
वदे तूं वामन वदे तूं वामन । विषय वमन करुनि सांडि ॥२॥
जनार्दनाचा एका नसे तो पारखा । वामन तेणें सखा जोडियेला ॥३॥
१३५८
नाम तें सार श्रीधरांचे वाचे । कोटी जन्माचें दोष जाती ॥१॥
जपें तूं आवडी धरुनियां गोडी । युगाऐसीं धडी करुनियां ॥२॥
जनार्दनीं एका श्रीधर निजसखा । नोहे तो पारखा जनार्दनीं ॥३॥
१३५९
नाम हृषिकेश गाये सावकाश । धरुनि उदास देहाअशा ॥१॥
जाईल जाईल देह नाशिवंत । नाम तें शाश्वत हृषिकेश ॥२॥
जनार्दनाचा एका नाम गाय सदा । पंचभूत बाधा तेणे नोहे ॥३॥
१३६०
नाम तें सोपें पद्मनाभ पाठ । करी तूं बोभाट दिवसनिशीं ॥१॥
चौसष्ट घडियामाजीं जपें नामावली । कळिकाळ टाळी मारुं न शके ॥२॥
जनार्दनाचा एक नामीं तो निर्भय । कळिकाळ वंदी पाय जन्मोजन्मी ॥३॥
१३६१
दामोदर गावा दामोदर पहावा । दामोदर सांठवा हृदयमाजीं ॥१॥
गोपीराजी ध्यान दामोदरीं मन । चुकलें बंधन नाम घेतां ॥२॥
जनार्दनाचा एका दामोदरी मिनला । कृतकृत्य झाला उभय लोकीं ॥३॥
१३६२
नाम तें सोपें संकर्षण जपे । आणिक संकल्पें धरुं नको ॥१॥
धरितां संकल्प नाशिवंत बापा । नाम जप सोपा मंत्रमार्ग ॥२॥
जनार्दनाच एक बोले लडिवाळ । जनार्दन कृपाळ जगीं तोची ॥३॥
१३६३
वासुदेव नाम प्रातःकाळीं वाचे । धन्य जन्म त्यांचें सुफळ सदा ॥१॥
वाहतां टाळीं मुखीं नाम सार । वासुदेव उच्चार करी आधीं ॥२॥
जनार्दनाचा एका एकपणें देखा । जनार्दन सखा जोडियेला ॥३॥
१३६४
नाम जप वाचा प्रद्युम्न साचा । न करी नामाचा आळस कदा ॥१॥
संसारयातना जाती पां निर्धारें । नाम निरंतर जपें आधीं ॥२॥
जनार्दनाचा एका त्रैलोक्याचा सखा । झाली पूर्ण कृपा जनार्दन ॥३॥
१३६५
नाम अनिरुद्ध जगीं तें प्रसिद्ध । ओहं सोहं बोध गिळोनि गाय ॥१॥
अहंकार सांडी नाम मुखें मांडी । साधन देशधडी करुनी जपें ॥२॥
जनार्दनाच एक साधन सारुनी । जनार्दनचरणीं विनटला ॥३॥
१३६६
नामपुरुषोत्तम घेई तूं आवडी । यातना कल्पकोडी नाहीं तुज ॥१॥
नाम हें आठवी नाम हें आठवी । हृदयीं सांठवी पुरुषोत्तम ॥२॥
जनार्दनाचा एका पारखी नेटका । पुरुषोत्तम सखा जोडिलासे ॥३॥
१३६७
नाम तूं अधोक्षज घेई सर्वकाळ । महाकाळ काळ अधोक्षज ॥१॥
नामीं धरुनी प्रीति आठव सर्वदा । नाहीं तुज बाधा जन्मोजन्मीं ॥२॥
जनार्दनाचा एका प्रेमें विनटला । आपुलासा केला जनार्दन ॥३॥
१३६८
नाम नारसिंह नाम नारसिंह । भक्तांसी तो सम सर्वकाळ ॥१॥
जपे तो प्रल्हाद आवडी तें नाम । पावला सर्वोत्तम तयालागीं ॥२॥
जनार्दनाचा एका रुप तें पाहुनी । नारसिंहचरणीं मिठी घाली ॥३॥
१३६९
वंदें तूं अच्युत सर्वकाळ सदा । मायापाश बंध तुटोनि जाय ॥१॥
करी कां रे नेम धरीं का रे प्रेम । अच्युताचें नाम वंदे सदा ॥२॥
जनार्दनाचा एका अच्युत पै झाला । सप्रेमे रंगला प्रेमें रंगीं ॥३॥
१३७०
नाम जनार्दन रुप जनार्दन । ध्यान जनार्दन सर्व मज ॥१॥
माय जनार्दन बाप जनार्दन । जन जनार्दन सर्व मज ॥२॥
जनार्दनाचा एका जनार्दन देखा । जनीं वनीं सखा जनार्दन ॥३॥
१३७१
नाम उपेंद्र सर्व देवांचा तो इंद्र । शुभ काळ वक्त्र जप सदा ॥१॥
तें नाम सोपें जपें कां रे वाचे । अहर्निशी साचें नाम जप ॥२॥
जनार्दनाचा एका एकाभावें नटला । हृदयीं सांठ विला जनार्दन ॥३॥
१३७२
नाम हरिहर संसार तो हरी । सबाह्म अभ्यंतरीं हरि माझा ॥१॥
हरिनाम जपें हरिनाम जपें । ते वर्म सोपें हरि जपें ॥२॥
जनार्दनाचा एका हरिचरणीं देखा । सुखासुख सुखा अनुभवला ॥३॥
१३७३
नाम श्रीकृष्ण उद्धवें साधिलें । चोविस नामें झालें जप पवे ॥१॥
आठवा श्रीकृष्ण आठवा श्रीकृष्ण । आठवा श्रीकृष्ण वेळोवेळां ॥२॥
जनार्दनाचा एका श्रीकृष्ण निजसखा । जनार्दनें देखा दावियेला ॥३॥