दत्तमानसपूजा - अभंग १०५६ ते १०७०
१०५६
केलें आवाहन । जेथें नाहीं विसर्जन ॥१॥
भरला ओतप्रोत । स्वामी माझा देव दत्त ॥२॥
गातां येत नाहीं । पूर्ण सुलीनता पाही ॥३॥
एका जनार्दनीं खुण । विश्वी भरला परिपुर्ण ॥४॥
१०५७
सहज सुखासनीं अनुसुयानंदन । पाहतां हें ध्यान वृत्ती निवे ॥१॥
बालोन्मत्त पिशाच्च त्रिविध अवस्था धरी । आपण निराकारी सोहंभावे ॥२॥
कारण प्रकाऋती न घेचि तो माथा । चिदानंद सत्ता विलसतसे ॥३॥
एका जनार्दनीं हृदयीं आसन । अखंडीत ध्यान निजतत्त्वीं ॥४॥
१०५८
अनन्य आवरी उदक निर्मळ । वासना सोज्वळ नम्रपणें ॥१॥
प्रक्षाळिले पाय वाही एक माथा । हृदयीं प्रीति धरितां प्रेमलाभ ॥२॥
घेऊनियां तीर्थ इंद्रियें तो धांलीं । सकळ निवालीं जनार्दनीं ॥३॥
१०५९
चोहें देहांची क्रिया । अघ्यें दिले दत्तात्रेय ॥१॥
जे जे कर्म धर्म । शुद्ध सबळ अनुक्रम ॥२॥
इंद्रिय क्रियाजात । कांहीं उचित अनुचित ॥३॥
आत्मा माझा देव दत्त । एका जनार्दनीं स्वस्थ ॥४॥
१०६०
संचित क्रियामाण । केलें सर्वाचें आचमनक ॥१॥
प्रारब्ध शेष उरलें यथा । तेथें ध्याऊं सदगुरुदत्त ॥२॥
झालें सकळ मंगळ । एका जनार्दनीं फळ ॥३॥
१०६१
साती भागीरथी सत्रावीची धार । सुभाक्ति ते मकर समर्पिली ॥१॥
अर्पियले स्नान झालें समाधान । मनाचें उन्मन होऊनियां ॥२॥
चित्त हें शीतळ गेली तळमळ । पाहिलें निढळ अमूर्तासी ॥३॥
एका जनार्दनीं केला जयजयकार । अत्रीवरद थोर तिन्हीं लोकीं ॥४॥
१०६२
वर्णावर्ण नाहीं । हेंचि प्रावराण त्याचे ठायीं ॥१॥
परभक्तिईच्या पालवीं । जिवो अज्ञाना मालवी ॥२॥
करा करा जन्मोद्धार । हरिभक्तीचा बडीवार ॥३॥
एका जनार्दनीं बोध । दत्तापायीं तो स्वानंद ॥४॥
१०६३
गंध ग्रहण घ्राणता । त्रिपुटी मांडिली सर्वथा ॥१॥
सुबुद्धि सुगंध चंदन । केलें दत्तात्रया अर्पण ॥२॥
शांति क्षमा अक्षता । तिलक रेखिला तत्त्वतां ॥३॥
एका जनार्दनीं । करुनि साष्टांगें नमन ॥४॥
१०६४
सहस्त्रदल कमलाकर । कंठीं अर्पिले हार ॥१॥
सोळा बार अठरा चार । मांथां वाहुंक पुष्पभार ॥२॥
एका जनार्दनीं अलिकुळु । दत्त चरणाब्ज निर्मळू ॥३॥
१०६५
आत्मज्ञान वैश्वानरीं । धूप जाळिला सरोभरी ॥१॥
तेणें मातला परिमळ । पिंडब्रह्मांडीं सकळ ॥२॥
वासाचा निजवास । एका जनार्दनीं सुवास ॥३॥
१०६६
ज्ञानदीपिका उजळी । नाहीं चितेंची काजळीं ॥१॥
ओवाळिला देवदत्त । प्रेमें आनंद भरित ।२॥
उष्ण चांदणें अतीत । तेज कोंदलें अद्भुत ॥३॥
भेदाभेद मावळले । सर्व विकार गळाले ॥४॥
एका मिळाली जनार्दनीं । तेजीं मिळाला आपण ॥५॥
१०६७
अहंममता घारीपुरी । समुळ साधली दुरी ॥१॥
चतुर्विध केलीं ताटें । मानी शरण गोमटें ॥२॥
मन पवन समर्पिलें । भोग्य भोक्तृत्व हारपलें ॥३॥
एका जनार्दनीं भोजन । तृप्त झालें त्रिभुवन ॥४॥
१०६८
नाम मंगळा मंगळ । झालें जन्माचें सफळ ॥१॥
दत्त जीवींचे जीवन । दत्त कारणा कारण ॥२॥
अनुसूयात्मजा पाही । देहभाव उरला नाहीं ॥३॥
एका जनार्दनीं दर्शन । चित्त झालें समाधान ॥४॥
१०६९
दत्त सबाह्म अंतरीं । दत्तात्रय चराचरीं ॥१॥
दत्तात्रय माझें मन । हरोनि नेलें मीतूंपण ॥२॥
मुळीं सिंहाद्री पर्वती । दत्तात्रयें केली वस्ती ॥३॥
भक्तां मनीं केला वास । एका जनार्दनीं विश्वास ॥४॥
१०७०
नाम निजभावेंसमर्थ । जेथें नाम तेथें दत्त ॥१॥
वाचे म्हणता देवदत्त । दत्त करी गुणातीत ॥२॥
दत्तनामाचा सोहळा । धाक पडे कळिकाळां ॥३॥
दत्तनामाचा निजछंद । नामीं प्रगटे परमानंद ॥४॥
एका जनार्दनीं दत्त । सबाह्म स्वानंदें भरीत ॥५॥