Get it on Google Play
Download on the App Store

द्रौपदीचे अपहरण

वनात राहात असताना पांडवांनी खडतर जीवनाला तोंड दिले. कौरवांकडे भीष्म, द्रोण, कर्ण असे अस्त्रवेत्ते होते; त्यांचे हे सामर्थ्य लक्षात घेऊन अर्जुनाने शंकराकडून पाशुपतास्त्र व स्वर्गास जाऊन इंद्राकडून अनेक अस्त्रांची प्राप्ती करुन घेतली. इकडे दुर्योधनाने वेगळाच कुटिल डाव रचला. लव्याजमासह वनात जाऊन आपले राजवैभव पांडवांपुढे मिरवावे व लक्ष्मीशून्य अशा त्यांना लज्जित करावे व त्यांची मानहानी करावी अशा उद्देशाने तो वनात गेला. त्यासाठी त्याने गोशाला व गुरे तपासण्याची सबब पुढे केली. तो एका सरोवरापाशी आला. तिथे आधीच गंधर्व जलक्रीडा करीत होते. दुर्योधनाची आज्ञा त्यांनी मानली नाही. त्यातून युद्धाला सुरवात झाली. दुर्योधन पकडला गेला. पांडवांना हे कळल्यावर अर्जुनाने तेथे येऊन गंधर्वांशी युद्ध केले. त्यांचा पराभव करुन दुर्योधनाला सोडविले. दुर्योधनाला पांडवांनी वाचविले. तो लज्जित झाला. त्याचीच या प्रकरणात मानहानी झाली.

दुसरे पांडवांवर संकट आणले ते जयद्रथाने. पांडव मृगयेला गेलेले पाहून जयद्रथाने द्रौपदीला एकटे पाहून तिचे अपहरण केले. पुढे पांडव तिचा शोध घेत तेथे आले व त्यांचे त्याच्याशी युद्ध झाले. त्याला कैद करुन युधिष्ठिरासमोर उभे केले. त्याने क्षमा मागितल्यावर त्याला अवमानित करुन सोडून देण्यात आले.

 

द्रौपदीचे अपहरण

पांडवांनी भोगिली दुःखे वनीची दारुण

सत्पथासी सोडिले ना चालता काटयांतुन ॥१॥

राहिले अज्ञातवासी ते विराटाच्या गृही

मेघछादित भास्करासम लपवुनी निजतेजही ॥२॥

दीर्घ होता काळ वनिचा वर्ष बारा सोसणे

जो सुखातुन येई दुःखा, यातनामय ते जिणे ॥३॥

रत्‍नमाणिक लेवुनी जे चांदण्यातुन चालले

वल्कले नेसून ते वनि कुटिनिवासी जाहले ॥४॥

पांडवांना वनप्रदेशी धौम्य होते मदतिला

द्रौपदीची साथ खंबिर, धीर कधि ना सोडला ॥५॥

द्वैत काम्यक - गंधमादन गिरि - महेंद्री राहिले

राम नल - आख्यान ऐकत तीर्थक्षेत्रा पाहिले ॥६॥

भीष्म द्रोणादी रथींची अस्त्रशक्‍ती जाणुन

स्वयसाची दिव्य अस्त्रे मिळवि स्वर्गी जाउन ॥७॥

कुरुपती येई वनासी दुष्ट हेतू ठेवुनी

गौळवाडयांचे निरीक्षण हा बहाणा सांगुनी ॥८॥

दैन्यपीडित वल्कलातिल हिणविण्यास्तव पांडवा

राक्षसी आनंद घेण्या, दावुनी निज वैभवा ॥९॥

दुखविले गंधर्व तेथे, युद्ध त्यातुन जाहले

शत्रुने केले पराजित कुरुपतीला पकडले ॥१०॥

घोर हा अपमान कथिला सैनिकांनी पांडवा

अर्जुनाने रिपुस जिंकुन सोडवीले कौरवा ॥११॥

पांडवांचे साह्य घेउन वाचला दुर्योधन

बोचले हे शल्य त्याला जाहले दुःखी मन ॥१२॥

काळ ऐसा जात असता क्लेशकर घटनासवे

दुःशलेचा पति जयद्रथ आणितो संकट नवे ॥१३॥

एकदा मृगयेस गेले दूर कुंतिसुत वनी

सिंधुपति कृष्णेस पाही एकटी ती त्याक्षणी ॥१४॥

नेइ तिजला निज रथातुन, तेथवा ते परतती

वृत्त कळता, क्षुब्ध होउन शोध घेतच धावती ॥१५॥

ठार करिती सैनिकांना, सोडुनी रथ तो पळे

गाठुनी त्या बंदि करिती, युद्धजर्जर कळवळे ॥१६॥

’दास तुमचा’ तो म्हणाला म्हणुन त्या माफी दिली

पाट काढुनि सोडिले त्या, द्रौपदी संतोषली ॥१७॥

गीत महाभारत

महर्षी व्यास
Chapters
प्रस्तावना व्यासांची संहिता कुरुकुळातील देवव्रत भीष्मप्रतिज्ञा सत्यवतीची चिंता भीष्माचे प्रत्युत्तर व्यासजन्मकथन व्यासांना विनंती गांधारी-विवाह कुंतीचा कर्णासाठी शोक पांडव-जन्मकथन पांडू राजाचे निधन द्रोणांची शिष्यपरीक्षा प्रेक्षणगृह-प्रसंग भीम-विषप्रयोग लाक्षागृहदाह विदुर-संदेश हिडिम्बेचे निवेदन ब्राह्मणाचा निश्चय बकासुरवध द्रौपदीस्वयंवर दुर्योधनाचे बेत कृष्णाची अग्रपूजा दुर्योधन मयसभेत द्यूतप्रसंग द्रौपदी-वस्त्रहरण अनुद्यूत आणि वनवास कुंतीचा शोक द्रौपदीचा संताप द्रौपदी-सत्यभामा-संवाद द्रौपदीचे अपहरण सूर्याचे आवाहन कर्णाचे सूर्यास उत्तर यक्षप्रश्न कीचकवध कृष्ण्साहाय्य संजय-भाषण युधिष्ठिराचा निरोप युधिष्ठिराची चिंता कृष्णाचे उत्तर कृष्णशिष्टाई धृतराष्ट्राचा उपदेश गांधारीचा उपदेश दुर्योधनाचे उत्तर कुंतीचे मनोगत कर्णाचे कृष्णास उत्तर कुंती-कर्ण-संवाद कर्णाचे कुंतीला उत्तर शिखण्डीचे वृत्त भगवंताची अमरवाणी अनन्यभक्‍तीचा मार्ग धर्माला आशीर्वाद भीष्मपतन भीष्म-कर्ण-भेट भीष्मांचा दुर्योधनाला उपदेश अभिमन्यु प्रताप द्रोणनिधन कर्णार्जुनयुद्ध दुर्योधन-कृप-संवाद युद्धाचा अंतिम दिन दुर्योधनाचे पलायन भीम-दुर्योधन-गदायुद्ध दुर्योधनाचे अंतिम शब्द कृष्णाचे सडेतोड उत्तर अश्वत्थाम्याचा कट द्रौपदीचा विलाप गांधारीचा शोक धर्माचा शोक युधिष्ठिराचे मनोगत अर्जुनाचे आवाहन विदुराचा अंत धृतराष्ट्र निधन यादवांचा नाश स्वर्गाकडे प्रयाण स्वर्ग प्रवेश अंतिम गती परिक्षिताचा अंत कृष्णाला अभिवादन आदर्श पुरुष थोर स्त्रिया