Get it on Google Play
Download on the App Store

क्रीडाखंड अध्याय ३०

श्रीगणेशाय नमः । श्रीसरस्वत्यै नमः । श्रीगुरुभ्यो नमः । श्रीक्षेत्रपालाय नमः ।

जयजयाजी अंबानंदना । एकदंता रे गजानना ।

अघहारका असुरभंजना । निरंजना कृपानिधे ॥१॥

श्रोते ऐका पूर्वील चरित । पुष्पिकागृहीं अंबासुत ।

गेला जैसा देव यादवनाथ । कंसभयें करोनियां ॥२॥

तैसा सिंदुरासुर भयमिषे । केलें जाणे जगन्निवासें ।

मग जाहलें चरित्र कैसें । तें वाग्विलासें वर्णिजेतों ॥३॥

एके दिवसी सिंदुरासुर । बैसोनियां सिंहासनावर ।

मुखें गर्जना करी थोर । प्रधान चतुर श्रवण करिती ॥४॥

मी काय अद्यापि केलें । अमर न जिंकिता तसे राहिले ।

सामर्थ्य माझें व्यर्थ गेलें । हें लागलें जिवासी ॥५॥

पतिव्रतेचें नवयौवन । व्यर्थ जैसें पतिवांचुन ।

तैसें अमर जिंकिल्यावीण । सामर्थ्य माझें व्यर्थ ॥६॥
ऐसें जंव गर्जताहे । तंव आकाशवाणी लवलाहें ।

म्हणे दुष्टा आतां घडेल कैसें हें । आयुष्य तुझें शेष किती ॥७॥

अरे पार्वतीचा नंदन । तुझें करील कीं रे हनन ।

व्यर्थ कां पुरुषार्थ बोलसी वचन । पाहे विचारुन मानसीं ॥८॥

ऐसी ऐकोन आकाशवाणी । दैत्य खोंचला अंतःकरणीं ।

नेत्रा वाटे वाहे पाणी । सेवक जनीं संताप करी ॥९॥

रागें जाहले आरक्तनयन । दैत्य कांपे थरथरोन ।

म्हणे वैरी जिवें मारीन । गेला धाऊन कैलासीं ॥१०॥

आला ऐकोन दैत्यपती । शिवगण तेव्हां सारे कांपती ।

तेथें पाहे जंव पार्वती । गिरिजासती न दिसे तयां ॥११॥

मग तेथून निघाला ते अवसरीं । पार्वती सांपडलीं वनांतरीं ।

म्हणे तीतें माझा वैरी । दाव झडकरी गिरिसुते ॥१२॥

ती म्हणे तुझा वैरी कवण । हें न कळे मजलागुन ।

तो म्हणे तुझा नंदन । तो मारीन क्षणमात्रें ॥१३॥

तिचेपासीं न देखे सुत । दैत्य मनीं विचार करित ।

हिचा वध करिता निश्चित । समूळ वैरी सांपडला ॥१४॥

नग्नशस्त्र घेऊनि करीं । दैत्य धांवे तेव्हां सुंदरी ।

धांव म्हणे गा भक्तकैवारी । असुर करी नाश माझा ॥१५॥

थरथरां कांपे नगजासती । पाहोन प्रगटला गणपती ।

तिचेपुढें भक्तपती । दिसे मूर्ती सुकुमार ॥१६॥

चतुर्भुज गजानन । बाळ करित आहे रुदन ।

ऐसें दैत्य अवलोकुन । हात घालोनि उचली तया ॥१७॥

आपटावया उगारी वर । तव वाढला सर्वेश्वर ।

जैसा हिमालय अपर । कांपे सिंदुर तेधवां ॥१८॥

तयासि टांकोन उदकांत । म्लान जाहला विधीसुत ।

श्वासोच्छ्‌वास तेव्हां टांकित । म्हणे विपरीत हें दिसतें ॥१९॥

उदकिं पडलें जेव्हां बाळ । तेव्हां करी शब्द विक्राळ ।

तेणें कांपे ब्रह्मांडगोळ । कांपती अचळ तेधवां ॥२०॥

क्षोभ पावले सप्तोदधी । सिंदुरासुरास जाहली आधी ।

बाळ पडलें जळांमधीं । तीर्थ विधी जाहला तेथें ॥२१॥

बाळकाचे अंग शोणित । पडलें ते पाषाणसमस्त ।

नार्मदेय जाहले अद्भुत । पूजनार्थ युक्त सदां ॥२२॥

नार्मदेय गणपतीचें पूजन । जे करिती भक्तजन ।

ते मुक्तिभुक्ती पाऊन । करिती उद्धार इतरांचा ॥२३॥

गणेशतीर्थीं करिती स्नान । त्यांचे तुटे भवबंधन ।

पुढें ऐका चरित्र गहन । काय जाहलें तेधवां ॥२४॥

दैत्यें बाळ उदकीं टांकिलें । तें पडतां गुप्त जाहलें ।

दैत्यमानस संतुष्टले । म्हणें टळले अरिष्ट आतां ॥२५॥

गणेशकुंडापासून भीषण । पुरुष उत्पन्न जाहला दारुण ।

दंष्ट्रा कराल कृष्णवर्ण । जटापूर्ण मस्त्क पैं ॥२६॥

तयासि पाहतां सिंदुरासुर । खड्‌गे वसविला तेणें कर ।

म्हणे काय करील पामर । उडवीन शिर क्षणमात्रें ॥२७॥

असुरास तेव्हां पुरुष बोले । तूं व्तर्थ मातें उदकीं टांकिलें ।

अरिष्ट नाहीं तुझें ढळलें । पुरें सरलें आयुष्य तुझें ॥२८॥

वैरी वाढतो भूमंडळी । संहारील तूतें तो महाबळी ।

ऐसें वदोन तयेवेळीं । गुप्त जाहला पुरुष तो ॥२९॥

ऐसी गहन भगवल्लीला । ती न कळे पार्वतीला ।

शंभूसि म्हणे हिमनगबाळा । कैलासीं मला न्यावें आतां ॥३०॥

येथें असतां विघ्नें दारुण । मजवरी येती भोगिभूषण ।

ऐकोन आनंदला तिचा रमण । गेला घेऊन कैलासी ॥३१॥

श्रोते अवधारा गणेशचरिता । नंदीनें नेऊनि अंबिकासुता ।

पुष्पिकागारी ठेविला असतां । जाहली जागृत ती सती ॥३२॥

तंव प्रसूतवेदना स्पष्ट दिसती । पुढें बाळक गणपती ।

करी शुंडायुक्तमूर्ती । पाहतां चित्ती घाबरली ॥३३॥

म्हणे हें काय अत्यद्भुत । माझें उदरीं जन्मलें भूत ।

दीन स्वरे आक्रंदत । कपाट पिटी निजकरें ॥३४॥

तिचें ऐकोन दीर्घ रुदन । भोंवतीं मिळाले सखीजन ।

राजा पातला धांऊन । सेवकजन समवेत पैं ॥३५॥

रायास म्हणती सकळ लोक । हा जन्मला वंशच्छेदक ।

ऐसें मानवासि बाळक । जाहलें नाहीं कोठेंही ॥३६॥

राजा म्हणे सेवकांशी । वनी टांका नेऊन याशी ।

सेवकें उचलोन बाळकांशीं । नेऊनि वनी ठेवियेलें ॥३७॥

त्या वनीं पराशरमुनी । बसला होत अनुष्ठानीं ।

तेणें बाळा पाहिलें नयनीं । गेला मोहोनि तेधवां ॥३८॥

चतुर्भुज कमनीय बाळ । कटितटीं विराजे व्याळ ।

कोटिसूर्य कांती तेजाळ । दिसे भाळ चंद्रयुक्त ॥३९॥

मुनी म्हणे माझे तपाशी । इंद्रें धाडिलें या विघ्नाशी।

मग तो आठवी नीलकंठाशी । म्हणे मजसीं रक्षिता तूं ॥४०॥

करितां शंकराचें स्मरण । मुनीचें सरलें मायावरण ।

तेणें वोळखिला गजकर्ण । घेत उचलोन तयातें ॥४१॥

त्याची पत्‍नी वत्सलासती । नेऊन देत तिचे हातीं ।

मुनी म्हणे हा गणपती । भक्तपति दयार्णव ॥४२॥

ज्याचें करितां नामस्मरण । तुटे निश्चयें जन्ममरण ।

तो हातीं आला गजकर्ण । करी पाळण तयाचें ॥४३॥

तिनें हृदयीं आलिंगिला । तंव स्तनीं पान्हा फुटला ।

हर्षें त्याचे मुखी कुच घातला । बाळ पाहिला कौतुकाने ॥४४॥

धन्य धन्य ती वत्सलासती । अंकीं खेळे जगत्पती ।

तिचें भाग्य वर्णावें किती । नाहीं गणती पुण्यासी ॥४५॥

कौतुकें तयासि न्हाणित । पालखींत घालोनि हालवित ।

वारंवार मुख चुंबित । हर्षेंभरित ऋषिपत्‍नी ॥४६॥

व्यास म्हणे ब्रह्मयाशी । मूषकवाहन किमर्थ त्याशी ।

हें सांगावें स्पष्ट मजशी । कृपाराशी येधवां ॥४७॥

विधाता म्हणे पराशरसुता । ऐकें मूषकाची कथा ।

जेणें वाहिलें जगन्नाथा । ऐक वार्ता तयाची ॥४८॥

पुरंदर सभेंत वामदेव । ऋषि जातां क्रौंचगंधर्व ।

तेणें पदघातें तो भूदेव । ताडियेला उन्मत्तपणें ॥४९॥

तेणें ऋषीसि क्रोध आला । मुनी शाप देत तयाला ।

तूं मूषक होय रे भला । गणपतीला पृष्टीस घे ॥५०॥

गणेश तुझ्यावरि आरुढेल । तेणें तुझा उद्धार होईल ।

ऐसा ऐकतां तयाचा बोल । जाहला खळ उंदीर तो ॥५१॥

स्वस्ति श्रीगणेशप्रतापग्रंथ । श्रीगणेशपुराण संमत ।

क्रीडाखंड रसभरित । त्रिंशतितमोध्याय गोड हा ॥५२॥अध्याय ३०॥ओव्या ५२॥

अध्याय तिसावा समाप्त

श्री गणेश प्रताप

भगवान दादा
Chapters
प्रस्तावना अध्याय १ अध्याय २ अध्याय ३ अध्याय ४ अध्याय ५ अध्याय ६ अध्याय ७ अध्याय ८ अध्याय ९ अध्याय १० अध्याय ११ अध्याय १२ अध्याय १३ अध्याय १४ अध्याय १५ अध्याय १६ अध्याय १७ अध्याय १८ अध्याय १९ अध्याय २० अध्याय २१ अध्याय २२ क्रीडाखंड अध्याय ४ क्रीडाखंड अध्याय ५ क्रीडाखंड अध्याय ६ क्रीडाखंड अध्याय ७ क्रीडाखंड अध्याय ८ क्रीडाखंड अध्याय ९ क्रीडाखंड अध्याय १० क्रीडाखंड अध्याय ११ क्रीडाखंड अध्याय १२ क्रीडाखंड अध्याय १३ क्रीडाखंड अध्याय १४ क्रीडाखंड अध्याय १५ क्रीडाखंड अध्याय १६ क्रीडाखंड अध्याय १७ क्रीडाखंड अध्याय १८ क्रीडाखंड अध्याय १९ क्रीडाखंड अध्याय २० क्रीडाखंड अध्याय २१ क्रीडाखंड अध्याय २२ क्रीडाखंड अध्याय २३ क्रीडाखंड अध्याय २४ क्रीडाखंड अध्याय २५ क्रीडाखंड अध्याय २६ क्रीडाखंड अध्याय २७ क्रीडाखंड अध्याय २८ क्रीडाखंड अध्याय २९ क्रीडाखंड अध्याय ३० क्रीडाखंड अध्याय ३१ क्रीडाखंड अध्याय ३२ क्रीडाखंड अध्याय ३३ क्रीडाखंड अध्याय ३४