Get it on Google Play
Download on the App Store

अंधारांतून डोकावणारीं मुखें

रात्रीं शांत निवांत विश्व वश हें निद्रेस झाल्यावरी

निद्रा घालित झांप ये मजवरी, तीतें दुरी सारुनी

काळाचा पडदा वरी उचलुनी गाढांधकारांतुनी

पर्यंकाभवती मुखें प्रकटती निश्शब्द जादूपरी.

दादा, एक म्हणे; दुजें प्रिय सख्या; बाळा तिजें; यापरी

प्रेमें बोलविती मला रिझवुनी तीं मूख संबोधनीं;

पर्यंकावरुनी मला उचलुनी गाढांधकारांतुनी

मंत्रें मोहुनि पाडुनी भुरळ तीं नेती क्षणार्धीं दुरी.

विश्वातें गिळितां तमें उजळती जी ज्योती तीं अंतरीं,

तेणें विस्मृति-अंधकार जळतां, शांत प्रभा फांकुनी

जी रम्या गतसृष्टि द्रुष्टिपथिं ये तीमाजि संचारुनी,

मी माझ्या मृत संसृतींत मिसळें एका क्षणाभीतरी.

आहाहा ! गतसृष्टि सोडुनि जडीं सृष्टींत या येउनी

देवा, तीं गुज सांगतील निज का केव्हां मला भेटुनी ?

समग्र कविता - संग्रह १

भा. रा. तांबे
Chapters
कुस्करूं नका हीं सुमने ! झरा डोळे हे जुलमि गडे ! जगाहून भिन्न तुजवीण विधवेचें स्वप्न मार्गप्रतीक्षा चिंवचिंव चिमणी पुंगीवाला यापरी असे जीवन ठावा न सुखाचा वारा गुराख्याचें गाणें कांतेस ती रम्या जननी संध्यातारक घटोत्कच माया आशा, शब्द आणि दर्शन सत्प्रीतिमार्ग वदन मदनरंगसदन कां रे जाशी मज त्यजुनी ? तीनी सांजा सखे, मिळाल्या बुल्बुलास ह्रदय सांग चोरिलें कशास सुंदरी ? तूं जिवलगे विद्यावती जाणती ! तारूण्यांतील एक प्रसंग चिरंजीव कोण ? बिजली जशि चमके स्वारी ! प्रेममाहात्म्य हिमाच्छन्न सरिता मुशाफिर आम्ही सान्त्वन ये पहाटचा वर तारा प्रीतीचा वास सखये, या स्थानीं दुष्काळानंतरचा सुकाळ चौघडा झडतो हा आणि तो कुपित अंगनेप्रत संदिग्ध ताना कळ्याकळ्यांत विहार क्रुद्ध सुंदरीस शैशवदिन जरि गेले निघुनी अजुनि लागलेंचि दार पाडवा वियोगिनी सृष्टिशिक्षण प्रणयवंचिताचे उद्गार आठवती ते दिन अजुनी कालाच्या चढुनी श्रमें- ललने चल चल लवलाही ! गेली ज्योति विंझोनिया शुक्राची चांदणी राजकन्या आणि तिची दासी आनंदी आनंद ! क्षिप्रा-चमळासंगम हें कोण गे आई ? रासमंडळ गोपीचंदन आईकडे न्या ! तर मग गट्टी कोणाशीं ? शिशुवंचन गतकाल अंधारांतून डोकावणारीं मुखें काळेभोर विशाळ केस पन्नास वर्षांनंतर निःशब्द आत्मयज्ञ जो जे वांछील तो ते लिहो