Get it on Google Play
Download on the App Store

हा आणि तो

हा श्रीविलासांत सदैव लोळे,

तो नित्य दारिद्र्यदशाच सोशी;

हा या जगीं मात्र खरा दरिद्री,

तो ? तो खरा श्रीसुख भोगणारा १

हा मानपानांत निमग्न लोकीं,

तो मात्र निर्माल्य जसा जगांत;

हा मान पावे न कधीं खराच,

तो मान्य, तो पूज्य जगांत होई. २

हा नाचतो स्वर्णमय प्रकाशीं;

तो ? तो पडे निर्जन अंधकारी;

हा राहतो घोर घनांधकरीं,

तो ? तो सदा दिव्य अशा प्रकाशीं. ३

हा केंद्र जेथे मिळतात सौख्यें,

तो केंद्र तीं जेथुनि फांकतात;

हा केंद्रबिंदूकृतसौख्य, दुःखी,

तो ओपुनी तीं सुख नित्य भोगी. ४

हा वांचतो शंभर पूर्ण वर्षे,

तो वांचतो मात्र दहाच सारीं;

हा वांचतो शंभरही पळें न,

तो वांचतो कोटि दहाहि वर्षे. ५

हा पुत्रदारापरिवारयुक्त,

तो एकला, कोण जगीं तयास ?

हा एकला या घर कोठलें तें ?

तो मग्न गेहीं वसुधाकुटुंबी. ६

हा पाहतो दूर सभोवताली,

तो ? तो स्वतालाच सदैव पाही;

हा पाहतां सन्निधही बघे ना,

तो पार पाही क्षितिजाचियाही. ७

हा जिंकितो दुर्बलशां सहस्त्रां

तो जिंकितोही प्रबलास एका;

हा सर्व जिंकोनिहि जिंकलेला,

तो जिंकुनी एक सदा यशस्वी ! ८

हा कोण, तो कोण तुला कळे का ?

जाणावयाची तरि काय इच्छा ?

याला महालांत पहा नृपांच्या,

जा शोध त्यालाहि कुठे दर्‍यांत. ९

समग्र कविता - संग्रह १

भा. रा. तांबे
Chapters
कुस्करूं नका हीं सुमने ! झरा डोळे हे जुलमि गडे ! जगाहून भिन्न तुजवीण विधवेचें स्वप्न मार्गप्रतीक्षा चिंवचिंव चिमणी पुंगीवाला यापरी असे जीवन ठावा न सुखाचा वारा गुराख्याचें गाणें कांतेस ती रम्या जननी संध्यातारक घटोत्कच माया आशा, शब्द आणि दर्शन सत्प्रीतिमार्ग वदन मदनरंगसदन कां रे जाशी मज त्यजुनी ? तीनी सांजा सखे, मिळाल्या बुल्बुलास ह्रदय सांग चोरिलें कशास सुंदरी ? तूं जिवलगे विद्यावती जाणती ! तारूण्यांतील एक प्रसंग चिरंजीव कोण ? बिजली जशि चमके स्वारी ! प्रेममाहात्म्य हिमाच्छन्न सरिता मुशाफिर आम्ही सान्त्वन ये पहाटचा वर तारा प्रीतीचा वास सखये, या स्थानीं दुष्काळानंतरचा सुकाळ चौघडा झडतो हा आणि तो कुपित अंगनेप्रत संदिग्ध ताना कळ्याकळ्यांत विहार क्रुद्ध सुंदरीस शैशवदिन जरि गेले निघुनी अजुनि लागलेंचि दार पाडवा वियोगिनी सृष्टिशिक्षण प्रणयवंचिताचे उद्गार आठवती ते दिन अजुनी कालाच्या चढुनी श्रमें- ललने चल चल लवलाही ! गेली ज्योति विंझोनिया शुक्राची चांदणी राजकन्या आणि तिची दासी आनंदी आनंद ! क्षिप्रा-चमळासंगम हें कोण गे आई ? रासमंडळ गोपीचंदन आईकडे न्या ! तर मग गट्टी कोणाशीं ? शिशुवंचन गतकाल अंधारांतून डोकावणारीं मुखें काळेभोर विशाळ केस पन्नास वर्षांनंतर निःशब्द आत्मयज्ञ जो जे वांछील तो ते लिहो