Get it on Google Play
Download on the App Store

आठवती ते दिन अजुनी

आठवती ते दिन अजुनी. ध्रु०

खळखळ गळतें जळ नयनांतुनि येतें माझें उर भरुनी. १

अलसकुंचित तें मदिरेक्षण, लज्जास्मित तें मधुवदनीं, २

मृदुमधु बोलुनि नेली यामिनि जागत कामिनि, ये स्मरणीं. ३

करिं कर घालुनि अधिकचि अवळुनि तृप्त न झालों जैं स्वमनी. ४

कोमल अधरीं दाबुनि अधरा जेव्हां रमलों सुखसदनीं ५

लीलावति ती सुदती युवती स्मृति ती करिते स्थित नयनीं. ६

हाय काय परि आतां त्याचें ? मृगजळसम त्या दिनरजनी ! ७

स्वलोकांचे स्वप्नसुखांचें तैसें उरलें तें वचनीं. ८

अस्ताचलगत रविकर सुखकर ज्यापरि पांखरुं खिन्न गणी, ९

निर्मल दंवकण जैसे गेले धरितां धरितां ते उडुनी, १०

मधुतर जैसें रमणीकूजन चोरुनि रमणाच्या श्रवणीं, ११

प्रियकरचुंबन जेवि बळें कृत फिरवित असतां मुख तरुणी, १२

जैशी अद्‌भुत धुंदपणाचे प्रथमालिंगनिं ज्योति मनीं, १३

हा ! आक्रंदन गगनहि भेदुन गेलें तरि तें विफल जनीं ! १४

हा धिग् जीवन ! मृत्युच हे दिन आले भाळीं मम कुठुनी ? १५

समग्र कविता - संग्रह १

भा. रा. तांबे
Chapters
कुस्करूं नका हीं सुमने ! झरा डोळे हे जुलमि गडे ! जगाहून भिन्न तुजवीण विधवेचें स्वप्न मार्गप्रतीक्षा चिंवचिंव चिमणी पुंगीवाला यापरी असे जीवन ठावा न सुखाचा वारा गुराख्याचें गाणें कांतेस ती रम्या जननी संध्यातारक घटोत्कच माया आशा, शब्द आणि दर्शन सत्प्रीतिमार्ग वदन मदनरंगसदन कां रे जाशी मज त्यजुनी ? तीनी सांजा सखे, मिळाल्या बुल्बुलास ह्रदय सांग चोरिलें कशास सुंदरी ? तूं जिवलगे विद्यावती जाणती ! तारूण्यांतील एक प्रसंग चिरंजीव कोण ? बिजली जशि चमके स्वारी ! प्रेममाहात्म्य हिमाच्छन्न सरिता मुशाफिर आम्ही सान्त्वन ये पहाटचा वर तारा प्रीतीचा वास सखये, या स्थानीं दुष्काळानंतरचा सुकाळ चौघडा झडतो हा आणि तो कुपित अंगनेप्रत संदिग्ध ताना कळ्याकळ्यांत विहार क्रुद्ध सुंदरीस शैशवदिन जरि गेले निघुनी अजुनि लागलेंचि दार पाडवा वियोगिनी सृष्टिशिक्षण प्रणयवंचिताचे उद्गार आठवती ते दिन अजुनी कालाच्या चढुनी श्रमें- ललने चल चल लवलाही ! गेली ज्योति विंझोनिया शुक्राची चांदणी राजकन्या आणि तिची दासी आनंदी आनंद ! क्षिप्रा-चमळासंगम हें कोण गे आई ? रासमंडळ गोपीचंदन आईकडे न्या ! तर मग गट्टी कोणाशीं ? शिशुवंचन गतकाल अंधारांतून डोकावणारीं मुखें काळेभोर विशाळ केस पन्नास वर्षांनंतर निःशब्द आत्मयज्ञ जो जे वांछील तो ते लिहो