Get it on Google Play
Download on the App Store

आशा, शब्द आणि दर्शन

पातालांतूनि येतां वरवर गगनीं सिंधुमाजी जहाज

पाही कांता वियुक्ता धवलतर अती शीड, आशा मनाची

जागे कीं कांत आतां खचित मजशि दे गाढ आश्लेष आज;

आशा, येतां निशा, ही मम मनिं चमके तेवि त्वत्संगमाची !

साहारीं चंडतप्तीं अविरतचि सदा हिंडातां खिन्न गात्रीं

श्रांता पांथा तृषार्था झुळझुळ रव तो मोहिनी निर्झराचा,

तैसा त्वन्नूपुराचा श्रुतिमधुर अती शब्दही मध्यरात्रीं

ओढी मच्चित्त सारें, श्रवणगत करी इंद्रियें पंच साचा.

प्राची येतां उषःश्री पळ पळ उमले पद्मिनीतुल्य रम्या,

रागें व्यापोनि टाकी कनकसम नभा, श्रीस नाहीं तुला ती;

कांते, त्वन्मूर्ति येतां अनुपम शयनागार लागे खुलाया,

जों अंतर्बाह्य सारें कनकमधुर हो फाकुनी दिव्य कांती.

समग्र कविता - संग्रह १

भा. रा. तांबे
Chapters
कुस्करूं नका हीं सुमने ! झरा डोळे हे जुलमि गडे ! जगाहून भिन्न तुजवीण विधवेचें स्वप्न मार्गप्रतीक्षा चिंवचिंव चिमणी पुंगीवाला यापरी असे जीवन ठावा न सुखाचा वारा गुराख्याचें गाणें कांतेस ती रम्या जननी संध्यातारक घटोत्कच माया आशा, शब्द आणि दर्शन सत्प्रीतिमार्ग वदन मदनरंगसदन कां रे जाशी मज त्यजुनी ? तीनी सांजा सखे, मिळाल्या बुल्बुलास ह्रदय सांग चोरिलें कशास सुंदरी ? तूं जिवलगे विद्यावती जाणती ! तारूण्यांतील एक प्रसंग चिरंजीव कोण ? बिजली जशि चमके स्वारी ! प्रेममाहात्म्य हिमाच्छन्न सरिता मुशाफिर आम्ही सान्त्वन ये पहाटचा वर तारा प्रीतीचा वास सखये, या स्थानीं दुष्काळानंतरचा सुकाळ चौघडा झडतो हा आणि तो कुपित अंगनेप्रत संदिग्ध ताना कळ्याकळ्यांत विहार क्रुद्ध सुंदरीस शैशवदिन जरि गेले निघुनी अजुनि लागलेंचि दार पाडवा वियोगिनी सृष्टिशिक्षण प्रणयवंचिताचे उद्गार आठवती ते दिन अजुनी कालाच्या चढुनी श्रमें- ललने चल चल लवलाही ! गेली ज्योति विंझोनिया शुक्राची चांदणी राजकन्या आणि तिची दासी आनंदी आनंद ! क्षिप्रा-चमळासंगम हें कोण गे आई ? रासमंडळ गोपीचंदन आईकडे न्या ! तर मग गट्टी कोणाशीं ? शिशुवंचन गतकाल अंधारांतून डोकावणारीं मुखें काळेभोर विशाळ केस पन्नास वर्षांनंतर निःशब्द आत्मयज्ञ जो जे वांछील तो ते लिहो