Get it on Google Play
Download on the App Store

आनंदी आनंद !

आनंदी आनंद मुलांनो, आनंदी आनंद !

चहूंकडे दशदिशीं दाटला आनंदी आनंद ! ध्रु०

आकाशी आनंद वरी

भरे धरेवरि त्याचपरी,

गिरिशिखरी, तरुशिखरिं, घरीं

आनंदाचा सागर भरला घ्याच बुड्या स्वच्छंद. १

फुलावरुनिया फुलावरि सुखें फुलपांखरुं ज्यापरी झुले,

तसें झुलाया तुम्हां उधळिलीं प्रभुजीनें चहुंबाजु फुलें.

म्हणुनी उडतां बागडतां,

गरगरगर मंडळ धरितां,

सलील हासत गुणगुणतं.

वस्तुमात्र आनंद दे, तुम्हां काय जगाचे फंद ? २

झुळझुळ मंजुळ गातो निर्मळ झरा, युद्ध जुंपो तीरीं,

पर्वा त्याची काय झर्‍याला ? जीवन तुमचें त्याचपरी.

घडामोड चाले जगतीं,

किति हसती, किति आरडती,

काय तुम्हां त्याची गणती ?

तुम्हि तुमचा आनंद अहाहा ! आनंदांतचि धुंद ! ३

किति धडपडतों अम्ही कीं मिळो आनंदाचा लेश तरी,

तर्‍हा तर्‍हा किति करितो परि तो फसवि अम्हां मृगजळापरी.

अग्निरथीं त्याला बघतों,

शोधित तारांमधिं फिरतों,

व्याप हाच त्या दडपीतो,

दिशाभूल हो अमुची, न मिळे आनंदाचा गंध. ४

पापशून्य, अति निर्मळ ह्रदयीं आनंदाला वास रुचे,

मंदिर सुंदर आनंदाचें ह्रदय म्हणोनिच तें तुमचें.

खोटी लज्जा, राग तसें

खोटें रडणें आणि हंसें-

काय तुम्हां हें सर्व पिसें ?

आनंदति किति डोळे अमुचे बघतां तुमचे वृंद ! ५

गोड चिमुकल्या छबिल्यांनो, या अखंड आनंदांत वसा,

गमावुनि उगिच बेगडी मुलाम्यास नच कधीं फसा,

आनंदाचें दास्य करा,

बळकट त्याची कास धरा,

मग न तयाला वाण जरा,

सकल मनोरथ पुरवो तुमचे आनंदाचा कंद ! ६

समग्र कविता - संग्रह १

भा. रा. तांबे
Chapters
कुस्करूं नका हीं सुमने ! झरा डोळे हे जुलमि गडे ! जगाहून भिन्न तुजवीण विधवेचें स्वप्न मार्गप्रतीक्षा चिंवचिंव चिमणी पुंगीवाला यापरी असे जीवन ठावा न सुखाचा वारा गुराख्याचें गाणें कांतेस ती रम्या जननी संध्यातारक घटोत्कच माया आशा, शब्द आणि दर्शन सत्प्रीतिमार्ग वदन मदनरंगसदन कां रे जाशी मज त्यजुनी ? तीनी सांजा सखे, मिळाल्या बुल्बुलास ह्रदय सांग चोरिलें कशास सुंदरी ? तूं जिवलगे विद्यावती जाणती ! तारूण्यांतील एक प्रसंग चिरंजीव कोण ? बिजली जशि चमके स्वारी ! प्रेममाहात्म्य हिमाच्छन्न सरिता मुशाफिर आम्ही सान्त्वन ये पहाटचा वर तारा प्रीतीचा वास सखये, या स्थानीं दुष्काळानंतरचा सुकाळ चौघडा झडतो हा आणि तो कुपित अंगनेप्रत संदिग्ध ताना कळ्याकळ्यांत विहार क्रुद्ध सुंदरीस शैशवदिन जरि गेले निघुनी अजुनि लागलेंचि दार पाडवा वियोगिनी सृष्टिशिक्षण प्रणयवंचिताचे उद्गार आठवती ते दिन अजुनी कालाच्या चढुनी श्रमें- ललने चल चल लवलाही ! गेली ज्योति विंझोनिया शुक्राची चांदणी राजकन्या आणि तिची दासी आनंदी आनंद ! क्षिप्रा-चमळासंगम हें कोण गे आई ? रासमंडळ गोपीचंदन आईकडे न्या ! तर मग गट्टी कोणाशीं ? शिशुवंचन गतकाल अंधारांतून डोकावणारीं मुखें काळेभोर विशाळ केस पन्नास वर्षांनंतर निःशब्द आत्मयज्ञ जो जे वांछील तो ते लिहो