Get it on Google Play
Download on the App Store

शुक्राची चांदणी

शुक्राची मधु चांदणी लखलखे रम्या कुमारी वरी,

प्रतिस्निग्ध सलज्ज हा नयन का आरक्त, नील क्षणीं ?

झाली चंचल वृत्ति, संचर गमे झाला अशा लक्षणीं

वाटे ही रमणी वरोत्सुक असे झाली बहू अंतरीं ?

कोणाकारण ज्योत ही उजळली ठायीं हिच्या अंबरीं ?

कायावाङ्मनसा कुणा ह्रदय ही अर्पी हिच्या अंबरीं ?

शोभे निर्मल नील मंडफ किती भास्वान् वर्‍हाडी जनीं !

कोणाकारण पूजनीं रत असे गौरीहराच्या तरी ?

प्रीती ही फुलली, अहा उसळला तद्वर्ण सारा नभीं !

झालें 'मंगल सावधान' रविशीं अंतःपटा सारितां,

दावा ती निरखोनिया मज सख्या, कोठे अतां ती उभी ?

झाली लीन पतींत, सागरिं मुरे जैशी नदी भेटता.

आहाहा ! सुखसागरांत मुरलें या मंगलीं त्या दिनीं,

तेव्हांपासुनि पाहिलें मज सख्या, सांगा पृथक् का कुणीं ?

समग्र कविता - संग्रह १

भा. रा. तांबे
Chapters
कुस्करूं नका हीं सुमने ! झरा डोळे हे जुलमि गडे ! जगाहून भिन्न तुजवीण विधवेचें स्वप्न मार्गप्रतीक्षा चिंवचिंव चिमणी पुंगीवाला यापरी असे जीवन ठावा न सुखाचा वारा गुराख्याचें गाणें कांतेस ती रम्या जननी संध्यातारक घटोत्कच माया आशा, शब्द आणि दर्शन सत्प्रीतिमार्ग वदन मदनरंगसदन कां रे जाशी मज त्यजुनी ? तीनी सांजा सखे, मिळाल्या बुल्बुलास ह्रदय सांग चोरिलें कशास सुंदरी ? तूं जिवलगे विद्यावती जाणती ! तारूण्यांतील एक प्रसंग चिरंजीव कोण ? बिजली जशि चमके स्वारी ! प्रेममाहात्म्य हिमाच्छन्न सरिता मुशाफिर आम्ही सान्त्वन ये पहाटचा वर तारा प्रीतीचा वास सखये, या स्थानीं दुष्काळानंतरचा सुकाळ चौघडा झडतो हा आणि तो कुपित अंगनेप्रत संदिग्ध ताना कळ्याकळ्यांत विहार क्रुद्ध सुंदरीस शैशवदिन जरि गेले निघुनी अजुनि लागलेंचि दार पाडवा वियोगिनी सृष्टिशिक्षण प्रणयवंचिताचे उद्गार आठवती ते दिन अजुनी कालाच्या चढुनी श्रमें- ललने चल चल लवलाही ! गेली ज्योति विंझोनिया शुक्राची चांदणी राजकन्या आणि तिची दासी आनंदी आनंद ! क्षिप्रा-चमळासंगम हें कोण गे आई ? रासमंडळ गोपीचंदन आईकडे न्या ! तर मग गट्टी कोणाशीं ? शिशुवंचन गतकाल अंधारांतून डोकावणारीं मुखें काळेभोर विशाळ केस पन्नास वर्षांनंतर निःशब्द आत्मयज्ञ जो जे वांछील तो ते लिहो