Get it on Google Play
Download on the App Store

पाडवा

पाडवा उगवला नवा पुन्हा सौख्याचा;

हा काळ कल्पिला कालोदधिभरतीचा.

हे कालसागरा कालरात्रिच्या उदरीं

जी जनन पावली लाट निघे बाहेरी.

नव लाट बघाया थाट भूमि ही करुनी

कशि उभी सजुनिया नव पल्लविं नव सुमनीं !

आव्हान कराया गान मुदित ही वाटे

शतपक्षिमुखांनीं स्वागत करि तुज लाटे !

किति मंद शीत सौगंध श्वास ही वितरी !

जणुं उरावरुनि कुणि ओझें हीच्या उतरी.

दुष्काळ, प्लेग विक्राळ नक्र घेवोनी

किति आल्या लाटेवरि लाटा आदळुनी !

नच दया स्पर्शली तयां, आजवरि बाळें

किति अनाथ गिळलीं ! ह्र्दय यामुळें पोळे.

गांजली, किती भाजली, साश्रु नयनांहीं

आशाळुपणानें दीनवाणि तुज पाही.

गतलाटजननिंही थाट यापरी केला,

परि नायनाट आशेचा शेवटिं झाला.

आंतला, कडाडुनि शिला, उकाळा फुटुनी

ये दावानलि कधिं आस तशी तव जननीं.

ही आस कीं स्वतनयांस सुखद तूं खास

होशील म्हणुनि हा ह्रदयिं पुन्हा उल्हास.

परि उरीं काय तूं तरी घेउनी येशी

हें सांग सांग या शीघ्र दीन भूमीशीं.

ग्रह नऊ काय गे खाउ धाडिती आम्हां

हें सांग शीघ्र आईस; गाउं तव नामा !

अति कष्टि तृषाकुल सृष्टि, वृष्टि देवोनी

धनधान्य धाडिलें काय सांग गे त्यांनीं ?

ग्रह शनी कुपित आजुनी अम्हांवरि काय ?

हें ऊर फाटतें, धाय मोकली माय !

सस्नेह बंधु तो होय अतां तरि काय ?

धाडिले गदार्तां काय अम्हां आरोग्य ?

गृहकलह टाळुनी स्नेह आणिला का गे ?

ही त्रस्त कारट्यांमुळें भूमि, तिज सांगें.

का दया बंधुह्रदयिं या दीन भगिनींना

आणिली काय गे सांगे भूमिला दीना.

कवि नवे अम्हांला हवे, आणिले काय ?

टेनिसन् आणिला ? अमर करिल तव नांव.

समग्र कविता - संग्रह १

भा. रा. तांबे
Chapters
कुस्करूं नका हीं सुमने ! झरा डोळे हे जुलमि गडे ! जगाहून भिन्न तुजवीण विधवेचें स्वप्न मार्गप्रतीक्षा चिंवचिंव चिमणी पुंगीवाला यापरी असे जीवन ठावा न सुखाचा वारा गुराख्याचें गाणें कांतेस ती रम्या जननी संध्यातारक घटोत्कच माया आशा, शब्द आणि दर्शन सत्प्रीतिमार्ग वदन मदनरंगसदन कां रे जाशी मज त्यजुनी ? तीनी सांजा सखे, मिळाल्या बुल्बुलास ह्रदय सांग चोरिलें कशास सुंदरी ? तूं जिवलगे विद्यावती जाणती ! तारूण्यांतील एक प्रसंग चिरंजीव कोण ? बिजली जशि चमके स्वारी ! प्रेममाहात्म्य हिमाच्छन्न सरिता मुशाफिर आम्ही सान्त्वन ये पहाटचा वर तारा प्रीतीचा वास सखये, या स्थानीं दुष्काळानंतरचा सुकाळ चौघडा झडतो हा आणि तो कुपित अंगनेप्रत संदिग्ध ताना कळ्याकळ्यांत विहार क्रुद्ध सुंदरीस शैशवदिन जरि गेले निघुनी अजुनि लागलेंचि दार पाडवा वियोगिनी सृष्टिशिक्षण प्रणयवंचिताचे उद्गार आठवती ते दिन अजुनी कालाच्या चढुनी श्रमें- ललने चल चल लवलाही ! गेली ज्योति विंझोनिया शुक्राची चांदणी राजकन्या आणि तिची दासी आनंदी आनंद ! क्षिप्रा-चमळासंगम हें कोण गे आई ? रासमंडळ गोपीचंदन आईकडे न्या ! तर मग गट्टी कोणाशीं ? शिशुवंचन गतकाल अंधारांतून डोकावणारीं मुखें काळेभोर विशाळ केस पन्नास वर्षांनंतर निःशब्द आत्मयज्ञ जो जे वांछील तो ते लिहो