Get it on Google Play
Download on the App Store

मग विसर हवा तर हा क्षण गे !

मग विसर हवा तर हा क्षण गे !

क्षण हाच जवळ ये तूं पण गे ! ध्रु०

अनंत जन्मांचें शुभ संचित

क्षणीं याच गे होवो कुसुमित,

स्वर्गपणा या क्षणास आणुत,

ये परिस मूक मम भाषण गे. १

सूर्य, चंद्र, सारे तारकगण,

यक्ष, देव, दानव, सारेजण,

क्षणा याच देवोत सैरपण,

थांबवोनि वळवळ वणवण गे. २

पूर्ण विश्वलयिं अति एकांतीं

तुझी ज्योति पसरो स्थिर, कांती

मिळो त्यांत मम, फिटुनी भ्रांती,

ये करुं दे आत्मसमर्पण गे ! ३

हो ध्रुव धरणी चरणाखालीं,

वितळुनि जावो नच पाताळीं

तुझि माझी जों ग्रंथि न झाली;

मग उधळो तीचा कण कण गे ! ४

संग्रह २

भा. रा. तांबे
Chapters
मातृभूमीप्रत आलें तुझ्या रे दारीं नृपा रे चेटक्या ! प्रभु, तुज कवणेपरि ध्याऊं ? रे मानसहंसा ! सामाजिक पाश कोठे शांति, तुझा निवास ? शांतिनिवास चल जळो ज्ञानविज्ञान गड्या ! जीवसंयोग प्रणयप्रभा कुणी कोडें माझें उकलिल का ? जीवनसंगीत मग विसर हवा तर हा क्षण गे ! लोकमान्यांस घट भरे प्रवाहीं बुडबुडुनी बघुनि तया मज होय कसेंसें ! गौप्यमान भयचकित नमावें तुज रमणी ! प्रेमरत्‍नास तें दूध तुझ्या त्या घटांतलें नववधू प्रिया, मी पावलोपावलीं साउलि ही ! क्षण सुवर्णकण झाले रमणा ! घन तमीं शुक्र बघ राज्य करी ! सोन्याची घेउनि करिं झारी आह्रानशृंग मंदिरीं मना, तव गान भरे या प्रकाशशिखरीं रे अजात अज्ञात सखे जन ! गोंधळाचें घर या वेळीं माझ्या रे रमणा ! गे शपथ तुझी ! नटेश्वराची आरती घातली एकदा अतां उडी ! रुद्रास आवाहन उद्यांची गति पोशाख नवनवा मला दिला ! महा-प्रस्थान घाबरूं नको, बावरूं नको ! आलों, थांबव शिंग ! जन पळभर म्हणतिल, 'हाय हाय !' निरोप घेतांना मरणांत खरोखर जग जगतें ! उदार चंद्रा ! गाडी बदलली ! किति महामूर्ख तूं शहाजहां ! जीवितसाफल्य आज तो कुठे जिवाचा चोर ? स्वारी कशी येईल ? वैरिण झाली नदी ! निजल्या तान्ह्यावरी कळा ज्या लागल्या जीवा जन म्हणती सांवळी ! फेरीवाला पक्षि पिंजर्‍यांतुनी उडाला ! दृष्ट हिला लागली ! विरहांतील चित्तरंजन तुझे लोचन घट भरा शिगोशिग निष्ठुर किति पुरुषांची जात ! घट तिचा रिकामा पुनवेची शारद रात कवणे मुलखा जाशी ?