प्रणयप्रभा
तव नयनिं उजळले बालरवी,
फूले ह्रदयिं मम उषश्छवी.
ह्रत्क्षितिजीं मम कनकमनोरम
राग उसळला उधळुनि कुंकुम;
तिळभर न उरे कोठेही तम;
न्हाले बाग सखे; विभवीं १
पिशाच जैसें, धुकें वितळलें;
चोर पळाले घूक दडाले;
सज्जन निज सत्कर्मि गुंतले,
पक्षिबंदिगण तुला स्तवी. २
गृढ गहन ह्रद्भाग झळकती,
प्रगटति रत्नें तळिं दडलीं तीं;
राज्य तुझें या मुलुखावरती,
धेइं सुखें जी वस्तु हवी. ३
तुझें प्रिये, साम्राज्य याचपरि
ह्रदयाच्या माझ्या मुलुखावरि
यावज्जीव टिको दृढ सुंदरि,
हेंच हरीला मी विनवीं. ४