पत्री 6
सदयहृदय तू प्रभु मम माता
सदयहृदय तू प्रभु मम माता
घेई कडेवर हासव आता।।सदय....।।
अगतिक बालक
कुणी ना पालक
त्रिभुवनचालक तू दे हाता।।सदय....।।
काही कराया
येई न राया
लाजविती मज मारिती लाथा।।सदय....।।
धावत येऊन
जा घरी घेऊन
वाचव मज तू नाथ अनाथा।।सदय....।।
-धुळे तुरुंग, मे १९३२
दिसतात सुखी तात! सारेच लोक
दिसतात सुखी तात! सारेच लोक
हसतात जगी तात! सारेच लोक।।
मम अंतरंगात
परि ही निराशा
भरतात डोळे जळे, जाळि शोक।।दिसतात....।।
खाणे पिणे गान
जग सर्व बेभान
असे फक्त माझ्याच हृदयात दु:ख।।दिसतात....।।
फुलतात पुष्पे
गातात पक्षी
रडे एक मच्चित्त हे नित्य देख।।दिसतात....।।
जनमोददुग्धी
मिठाचा खडा मी
कशाला? तुझे जाई घेऊन तोक।।दिसतात....।।
-पुणे, ऑक्टोबर १९३४