लावणी १०० वी
‘नित रावजी जातां पाहातां, कुठें तुम्ही राहातां ?’ ‘सखे करितों फेरफटकां’ ।
‘भरलें वेड दोड, सवती बोलती गोड गोड, तिचा लागला तुम्हां चटका ॥धृ०॥
तुमच्या पायापाशीं लक्ष सदोदित असे, पक्षावाणी वाट पहाते ।
देतां धापा, मारतां गपा, यांत काय नफा ? मी जीवीं आपल्या खाते ।
कां करिता असें ? कसें भरलें तुम्हां पिसें ? जसे बोलतां रागा हाते ।
माझी नवी नवती पतिविण व्यर्थ जाते ।
नेसतो (?) नखरा पाहाल, हुवाल खुशाल, भाल (?)
आज चवथा दिवस न्हाते ।
करा खटपट, पटपट मी पाया कीं हो पडते ।
विषयव्यथा लागला बाण ।
नाहीं देहभान, होई भणभण ।
कळ वटींत, लाही भट्टींत जशी, जातो प्राण ।
धरा माशी, जी होईन खुशी, नको अनमान ।
मेळवीन करीन सन्मान, देइन अधाराचें पान, जाण आहे हीच घटका ॥१॥
‘भरलें वेड दोड, सवती बोलती गोड गोड, तिचा लागला तुम्हां चटका ॥धृ०॥
तुमच्या पायापाशीं लक्ष सदोदित असे, पक्षावाणी वाट पहाते ।
देतां धापा, मारतां गपा, यांत काय नफा ? मी जीवीं आपल्या खाते ।
कां करिता असें ? कसें भरलें तुम्हां पिसें ? जसे बोलतां रागा हाते ।
माझी नवी नवती पतिविण व्यर्थ जाते ।
नेसतो (?) नखरा पाहाल, हुवाल खुशाल, भाल (?)
आज चवथा दिवस न्हाते ।
करा खटपट, पटपट मी पाया कीं हो पडते ।
विषयव्यथा लागला बाण ।
नाहीं देहभान, होई भणभण ।
कळ वटींत, लाही भट्टींत जशी, जातो प्राण ।
धरा माशी, जी होईन खुशी, नको अनमान ।
मेळवीन करीन सन्मान, देइन अधाराचें पान, जाण आहे हीच घटका ॥१॥