लावणी १२ वी
गुजगोष्टी कुठवर सांगूं ? ।
किती तुमच्या पाईं लागूं ? ॥धृ०॥
मजवर तुमचें मन रिझलें । सारा वेळ जवळ निजलें
भाषण करितां मुख झिजलें । घामानें ह्रदय भिजलें
प्रीत नवनीत घृत हें थिजलें । या पाईं सर्व त्याजिले
केवढा वेळ रात्रीं जागूं ? ॥१॥
तुम्ही नित माझ्या घरि यावें । सुखशयनीं सुरत व्हावें
कधीं मधीं तरी भेटत जावें । मजविषयीं कांहीं न भ्यावें
ताकानें दुध विरजावें । पडलें तें पदरीं घ्यावें
सापडलें तें नये त्यागूं ॥२॥
मजवर कां रागें भरतां ? । केलें तें कसें विसरतां ?
तुम्ही सागर, मी तव सरिता । जिव माझा तुम्हांवर्ता
दिस अवघे जाती झुरतां । शिरीं ठेवा हात पुरता
सांगा मी कशी तरी वागूं ? ॥३॥
हुकुमामध्यें तुमच्या असतां । मग सख्या, कां हो रुसतां ?
कस लावुन कसणी कसतां । शेजारीं जवळ बसतां
होनाजी बाळा पुसता । म्हणे सखये बळे (बोल ?) हसतां
सुख कवणापाशीं मागूं ? ॥४॥
किती तुमच्या पाईं लागूं ? ॥धृ०॥
मजवर तुमचें मन रिझलें । सारा वेळ जवळ निजलें
भाषण करितां मुख झिजलें । घामानें ह्रदय भिजलें
प्रीत नवनीत घृत हें थिजलें । या पाईं सर्व त्याजिले
केवढा वेळ रात्रीं जागूं ? ॥१॥
तुम्ही नित माझ्या घरि यावें । सुखशयनीं सुरत व्हावें
कधीं मधीं तरी भेटत जावें । मजविषयीं कांहीं न भ्यावें
ताकानें दुध विरजावें । पडलें तें पदरीं घ्यावें
सापडलें तें नये त्यागूं ॥२॥
मजवर कां रागें भरतां ? । केलें तें कसें विसरतां ?
तुम्ही सागर, मी तव सरिता । जिव माझा तुम्हांवर्ता
दिस अवघे जाती झुरतां । शिरीं ठेवा हात पुरता
सांगा मी कशी तरी वागूं ? ॥३॥
हुकुमामध्यें तुमच्या असतां । मग सख्या, कां हो रुसतां ?
कस लावुन कसणी कसतां । शेजारीं जवळ बसतां
होनाजी बाळा पुसता । म्हणे सखये बळे (बोल ?) हसतां
सुख कवणापाशीं मागूं ? ॥४॥