मानवीं तृष्णा
हा आकाश-विकास मूर्त गमतो उत्कर्ष नेत्रोत्सव
तारा-पुञ्ज, दिवाकर, ग्रह, शशी त्याचे असे वैभव
ते आम्ही बसतो पहात हृदयी होऊनिया विस्मित
तारामण्डल व्योमभूषण कसे व्हावे परी अंकित !
काढी मानव कष्ट सोसुन हिरे का खोल खांणीतुन
मोती आणिक सागरातुन, मला त्याचे कळे कारण !