Get it on Google Play
Download on the App Store

संसार - अभंग ३१२१ ते ३१४०

३१२१

येवोनिया काळ बैसलासे उसां । झाकितोसी कैसा डोळे आतां ॥१॥

वाचे नारायण वदे तूं सादर । काळपाश साचार चुके जेणें ॥२॥

वायां हा संसार करसी हावभरी । काळाची तो फेरी निकट आली ॥३॥

एका जनार्दनीं नको यातायाती । संसार फजिती जन्म दुःख ॥४॥

३१२२

आला रे आला आला काळ निकटी । राम नाम कोटी केव्हां जपसी ॥१॥

बाळ तरुण वृद्ध दशा ती पावली । काळाची पडली छाया अंगीं ॥२॥

यातायाती करतां जन्म वायां गेला परी नाहीं वदला मुखीं राम ॥३॥

एका जनार्दनीं फजितखोर जिणें । सवेंचि मरणें पुढती जन्म ॥४॥

३१२३

देह हा काळाचा जाणार शेवटीं । याची धरुनी मिठी गोडी काय ॥१॥

जाणार जाणार जाणार हें विश्व । वाउगाचि सोस करसी काय ॥२॥

प्रपंच काबाड एरंडाचे परी । रसस्वाद तरी कांहीं नाहीं ॥३॥

नाशिवंतासाठीं रडतोसी वायां । जनार्दनीं शरण निघे तूं पायां ॥४॥

एका जनार्दनीं भेटी होतां संतांची । मग जन्ममरनाची चिंता नाहीं ॥५॥

३१२४

सावधान सर्व आहे । तुझे हात आणि पाय । तोंवरीं तूं जाय । तीर्थयात्रेकारणेकं ॥१॥

सरलीया आयुष्यकाळ । इंद्रिये होतील विकळ । कांही न चाले बळ । वाउगी ते तळमळ ॥२॥

डोळे कान नाक आहे । तोंवरी संतां शरण जाय । हीं मावळलीया होय । हाय हाय तुजलागीं ॥३॥

काय म्हणशी माझें माझें । हें तों शेवटींचें वोझें । एका जनार्दनीं दुजें । तुज कोण सोडवील ॥४॥

३१२५

काय याचे मुखीं बैसे दांतखीळ । नामोच्चारा बळ क्षीण होतें ॥१॥

काय याचे कर्ण बधिर पैं वहिले । हरिकीर्तनीं जाहले पांगुळ ते ॥२॥

काय याचे नेत्रां अंधत्व तें आलेक । न देखती सांवळें रूप कधीं ॥३॥

एका जनार्दनीं ऐसा तो चांडाळ । त्याचा मन विटाळ नको नको ॥४॥

३१२६

सुखरूप असतां म्हणे माझें माझें । संकट देखोनियां घाली देवावरी वोझें ॥१॥

पापी तो अधममती । कदा नेणे नामस्मरण गती ॥२॥

नामावांचोनि गती नाहीं । ऐसेंक वेदशास्त्र बोलती पाहीं ॥३॥

एका जनार्दनीं म्हणे भुलला । पुनः अधम जन्मा आला ॥४॥

३१२७

होई शरणागत भाकी रे करुणा । तरीच बंधना चुकशील ॥१॥

आपुलें तूं हित करूनियां घेई । सदा वाचे गाई रामनाम ॥२॥

जंववरी आहे इद्रियसंबंध । तोंवरी तूं बोध करी मना ॥३॥

एका जनार्दनीं मावळलिया दीप । सहजची खेप येईल बापा ॥४॥

३१२८

चौर्‍यायंशी लक्ष योनी फिरे । परि मनीं सोय न धरे ॥१॥

दोचि अक्षरांचें काम । अधम नुच्चारी रामनाम ॥२॥

मरतीयां हांसे । आपण स्वयें मरतसे ॥३॥

एका जनार्दनीं भांड । जन्मोनी लाजविली रांड ॥४॥

३१२९

चोर्‍यांयशी लक्ष देहाप्रती । कोटी कोटी फेरे होती ॥१॥

अवचट देह मनुष्य जन्म । तेथें साधावें परब्रह्मा ॥२॥

जन्मोनियां मनुष्यदेहीं । परमार्थ साधिला तो नाहीं ॥३॥

सदा विषयीं अनुसंधान । भुले प्रपंचीं अनुदिन ॥४॥

तया नोहे संतभेटी । एकाजनर्दनीं जातां भेटी ॥५॥

३१३०

देहाचि तों देह जोडी । साधी परमार्थ घडी ॥१॥

हेंचि निकें रे साधन । येणें न घडे बंधन ॥२॥

देहीं देह शुद्ध पाहे । सहज परमार्थ होये ॥३॥

सांडोनियां देहीं आटी । एका जनार्दनीं तैं भेटी ॥४॥

३१३१

आयुष्य देहींचें जंव पुरलें नाहीं । तंवचि हृदयीं राम जपा ॥१॥

आपुलेच देहीं करा सोडवण । चुकवा पतन यमलोकीं ॥२॥

संसाराचा छंद वाउगा पसारा । यांत सैरावैरा हिंडुं नका ॥३॥

एका जनार्दनीं धरा भरंवसा । श्रीराम सरसा वाचे वदा ॥४॥

३१३२

तू म्हणशील बा हें माझें । वायां वाहसी वाउगें ओझें ॥१॥

सोडी दे टाकूनी परता येई । रामनाम वाचे सदा गाई ॥२॥

नामाचि जाण सत्य सार । वायां कां वाहशील भार ॥३॥

एका जनार्दनीं नाम सार । वेदशास्त्रीं हा निर्धार ॥४॥

३१३३

जन्ममरणांच्या चुकवा रे खेपा । यासी तो सोपा राममंत्र ॥१॥

वेळोवेळां वाचे उच्चारावें नाम । तेणें निष्काम प्राणी होय ॥२॥

सायास नाहीं अनायासें वर्म । वाचे रामनाम आठवावें ॥३॥

एका जनार्दनीं नामविण काहीं । आणिक थोर नाहीं कलीमाजीं ॥४॥

३१३४

साडंआ वाउगे ते बोल । वाचे म्हणा विठ्ठल विठ्ठल ॥१॥

तेणें तुटती यातना । भवपाश तुटेल जाणा ॥२॥

बैसला जिव्हारीं । व्यापूनि ठेला तो अंतरीं ॥३॥

एका जनार्दनीं ध्यान । ध्यानीं मनीं विठ्ठल पूर्ण ॥४॥

३१३५

सीमगीयाचे सणीं । रामकृष्ण न म्हणे कोण्ही ॥१॥

महाशब्द उच्चारण । कैसे भुलले अज्ञान ॥२॥

गजरें शब्द करी । एका जनार्दनीं म्हणा हरी ॥३॥

३१३६

नामाचा उच्चार करितां कोण्ही हांसे । तयासी होतसे नरकवास ॥१॥

साबडे बोबडे गावोत भलते । परि ते सरते पांडुरंगा ॥२॥

अभाविकनें मांडिला पसारा । तया नाहीं थारा उभयलोकीं ॥३॥

एकाजनार्दनीं भावाचें भजन । दंभाचें कारण नाहीं देवा ॥४॥

३१३७

नेणतेपण पाडुरंगा ध्याई । सदोदित गाई रामनाम ॥१॥

मग तुज सोपे मार्ग ते असती । पांडुरंग चित्तीं दृढ धरी ॥२॥

एका जनार्दनीं काया वाचा मन । करी समर्पण देवापायीं ॥३॥

३१३८

कां रे नायकसी गव्हारा । कां रे न भजसी ईश्वरा ॥१॥

सोपा मंत्र विठ्ठराज । तेणें पुरे सर्व काज ॥२॥

नको संसाराचें कोड । अंतकांळीं यमदंड ॥३॥

एका जनार्दनीं कींव भाकी । रामनाम वदा मुखीं ॥४॥

३१३९

मंत्रामाजीं मंत्र विठ्ठल त्रिअक्षरीं । जपतां निर्धारीं सुख होय ॥१॥

म्हणोनियां करा लागपाठ बळें । संसारीं अंधळे होऊं नका ॥२॥

संसारसागर भरला दुस्तर । विठ्ठल पैलपार नौका जगीं ॥३॥

तापत्रयें तापली भवार्णवीं पीडिली । तयां विठ्ठलवली प्रकाशली ॥४॥

जाणिवेचे डोहीं नको पडुं फेरे । विठ्ठल उच्चारें कार्यसिद्धि ॥५॥

एका जनार्दनीं विठ्ठलाची आण । दुजा तारी कोण मज सांगा ॥६॥

३१४०

एक वेळ वाचे वेद कां रे नाम । निरसे सर्व श्रम भवदूःख ॥१॥

नाम हे नौका नाम हे नौका । जगीं तारक देखा भाविकांसी ॥२॥

एका जनार्दनीं नाम हें अमृत । सेवितां त्वरित मुक्ति होय ॥३॥

श्रीसंतएकनाथ गाथा - भाग तिसरा

Shivam
Chapters
कलिप्रभाव - अभंग २५७४ ते २५८३ वेषधार्‍याच्या भावना - अभंग २५८४ ते २६०८ ब्राह्मण - अभंग २६०९ ते २६१३ विद्यावंत - अभंग २६१४ वेदपाठक - अभंग २६१५ ते २६१८ पुराणिक - अभंग २६१९ ते २६२५ संन्यासी - अभंग २६२६ ते २६३५ जपी तपी - अभंग २६३६ ते २६४१ योगी - अभंग २६४२ तीर्थीं - अभंग २६४३ ते २६४४ महंत - २६४६ ते २६४६ मुक्त - अभंग २६४७ वैराग्य - अभंग २६४८ ते २६५४ गोसावी - अभंग २६५५ ते २६६० गुरु - अभंग २६६१ ते २६६५ मानभाव - अभंग २६६६ ते २६६७ फकीर - अभंग २६६८ अर्थी - अभंग २६६९ आशाबद्ध - अभंग २६७० संत - अभंग २६७१ ते २६७२ फडकरी - अभंग २६७३ भजनी - अभंग २६७४ ते २६७५ पुजारी - अभंग २६७६ कथेकरी - अभंग २६७७ ते २७०० कथेकरी - अभंग २७०१ ते २७२० कथेकरी - अभंग २७२१ ते २७४० कथेकरी - अभंग २७४१ ते २७६० कथेकरी - अभंग २७६१ ते २७८० कथेकरी - अभंग २७८१ ते २८०८ समाधि योग - अभंग २८०९ ते २८२० समाधि योग - अभंग २८२१ ते २८४० समाधि योग - अभंग २८४१ ते २८६० समाधि योग - अभंग २८६१ ते २८८६ देह - अभंग २८८७ ते २९१० देह - अभंग २९११ ते २९३० देह - अभंग २९३१ ते २९५० देह - अभंग २९५१ ते २९७० देह - अभंग २९७१ ते २९९० देह - अभंग २९९१ ते ३०१२ स्त्री - अभंग ३०१३ ते ३०२५ स्त्री - अभंग ३०२६ ते ३०४१ धन - अभंग ३०४२ ते ३०५१ विषय - अभंग ३०५२ ते ३०७५ विषय - अभंग ३०७६ ते ३०८२ संसार - अभंग ३०८३ ते ३१०० संसार - अभंग ३१०१ ते ३१२० संसार - अभंग ३१२१ ते ३१४० संसार - अभंग ३१४१ ते ३१७७ मुमुक्षूंस उपदेश - ३१७८ ते ३२०० मुमुक्षूंस उपदेश - ३२०१ ते ३२२० मुमुक्षूंस उपदेश - ३२२१ ते ३२४० मुमुक्षूंस उपदेश - ३२४१ ते ३२६० मुमुक्षूंस उपदेश - ३२६१ ते ३२८० मुमुक्षूंस उपदेश - ३२८१ ते ३२९२ उद्धवास बोध - अभंग ३२९३ ते ३२९४ मनास उपदेश - अभंग ३२९५ ते ३३१० मनास उपदेश - अभंग ३३११ ते ३३३० मनास उपदेश - अभंग ३३३१ ते ३३४३